Archive | December 2018

Пять минут

Пять минут (из кинофильма “Карнавальная ночь”)

Киноконцерн “Мосфильм”



Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


Terror zapłatą za ludzkie zachowania

Terror zapłatą za ludzkie zachowania

Stephen M. Flatow
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska


Palestyńscy uczestnicy rozruchów gromadzą się na granicy Izraela z Gazą. 10 października 2018. Zdjęcie: Reuters / Mohammed Salem.

Izrael daje palestyńskim Arabom autonomię na znacznej części Judei i Samarii, używają jej do propagowania terroryzmu przeciw Izraelowi.

Izrael uwalnia palestyńskich terrorystów z więzienia jako gest dobrej woli, a uwolnieni więźniowie podejmują ponownie działalność terrorystyczną.

Izrael przyznaje arabskim mieszkańcom Gazy (która jest terytorium wroga), specjalne pozwolenia, żeby mogli otrzymać opiekę medyczną w izraelskich szpitalach, jak też, żeby mogli prowadzić transakcje biznesowe w Izraelu, a oni używają tego, by pomóc komórkom terrorystycznym.

Czy trudno tu dostrzec wzór?

Niedawne odkrycie olbrzymiej siatki terrorystycznej Hamasu na terytoriach palestyńskich bardzo wiele pokazuje.

Zacznijmy od faktu, że taka siatka, kierowana przez reżim Hamasu w Gazie, działała niemal bezkarnie na całym terytorium znajdującym się pod władzą Autonomii Palestyńskiej (AP).

AP ma największe na świecie siły bezpieczeństwa per capita. Niemniej z jakiegoś powodu nigdy nie zauważyły tych bardzo aktywnych terrorystów z Hamasu. Dopiero izraelskie siły bezpieczeństwa, Szin Bet, raz jeszcze musiały przeprowadzić antyterrorystyczną operację, której przeprowadzenia odmawiała AP.

Izraelskie media poinformowały w zeszłym tygodniu, że schwytano “setki” członków siatki terroru. Nie 20, nie 80 osób, ale setki! Planowali „dokonanie zamachów bombowych na dużą skalę” i ich dowódcy pouczyli ich, by „wybierali zatłoczone miejsca do zamachów… pociągi, autobusy, hotele i restauracje”.

Wyszukiwano miejsca w celu zabicia tak wielu Żydów, jak to możliwe, w stylu zamachu w Pittsburgu.

Odkrycie tej siatki zaczęło się od aresztowania terrorysty Hamasu o nazwisku Osweis Radżoub z wsi Dura w pobliżu Hebronu. Dura jest na terytorium będącym pod całkowitą władzą AP od 1995 roku. I jest tam nieproporcjonalnie wielu mieszkańców, którzy angażują się w terror.

Radżoub śpiewał jak kanarek na przesłuchaniach Szin Bet. Różne lewicowe grupy przez lata krytykowały Szin Bet za podobno zbyt ostre przesłuchania morderców i niedoszłych morderców. Nie wiem, jakich taktyk użyli, żeby skłonić Radżouba do mówienia, ale z pewnością cieszę się, że zrobili to, co należało zrobić.

Pomyślmy o tym, ilu ludziom uratowali życie. Pomyślmy o wszystkich rodzicach, którzy nie będą opłakiwać swoich dzieci, żonach, które nie będą wdowami i wszystkich dzieciach, które nie będą sierotami dlatego, że śledczy Szin Bet wykonali swoją robotę.

W wyniku zeznań Radżouba ”setki młodych Palestyńczyków, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, których zwerbował Hamas” jest w areszcie. Tak jest, kobiety także. W społeczeństwie palestyńskim kobiety mają zamknięte usta, są maltretowane i traktowane jako obywatele drugiej kategorii pod każdym niemal względem – ale nie w szeregach terrorystów. Jeśli są gotowe mordować Żydów, kobiety palestyńskie mogą wreszcie cieszyć się równością płci.

Jak przekazywano informacje od kierownictwa Hamasu w Gazie do ich terrorystów na terenach AP? Szin Bet odkryła, że działo się to na dwa sposoby: „przez Palestyńczyków podróżujących z enklawy nadbrzeżnej do szpitali w Izraelu” i przez gazańskich przedsiębiorców z pozwoleniami na podróżowanie na Zachodni Brzeg”.

Jedną z tych kurierek śmierci była 53-letnia Na’ama Mikdad, matka dziewięciorga dzieci, z Gazy, ”która dostała pozwolenie na podróże, by towarzyszyć swojej chorej na raka siostrze, leczonej w Izraelu”. Jak miło ze strony Izraela, że to zrobił. W rzeczywistości, Izraelczycy udzielili jej pozwolenia, mimo że wiedzieli, że zarówno ona, jak jej siostra są siostrzenicami wojskowego dowódcy Hamasu, Muhammada Abu Kuwaika.

Jak pani Mikdad odpłaciła Izraelowi za jego wielkoduszność? Pojechała do rządzonego przez AP Betlejem, gdzie spotkała się z terrorystą Radżoubem i wręczyła mu „spodnie z wszytym kawałkiem materiału, na którym wypisano… instrukcje”. Już wcześniej przekazała mu telefon do użytku przy planowaniu zamachów.

“Z telefonem i instrukcjami, jak go używać, Radżoub zaczął pracować z ekspertem od materiałów wybuchowych, by skonstruować bomby potrzebne do ataków”. Zwerbował również dwóch pomocników z innej rządzonej przez AP wsi, Jatir.

Pani Mikdad przywiozła także informacje od kierownictwa Hamasu dla terrorysty w stolicy AP, Ramallah, o nazwisku Fouad Dar Chalil. Spędził on uprzednio 14 lat w więzieniu za „udział w zamachu na izraelski samochód”, jak to podała Szin Bet. Najwyraźniej został wypuszczony zbyt wcześnie. A otrzymanie wolności nie skłoniło go do porzucenia drogi terrorysty. Wręcz przeciwnie.

Izrael chce być życzliwym państwem. Rozumiem to. Zastanawiam się jednak, jak długo Palestyńczycy będą odpłacać terrorem za gesty dobrej woli zanim wreszcie stanie się oczywiste, że w niebezpiecznych częściach świata, takich jak Bliski Wschód, mili faceci przybiegają do celu ostatni – lub, aż nazbyt często – w ogóle nie dobiegają.


Stephen Flatow – Amerykański prawnik, który zainicjował szereg procesów przeciwko Islamskiej Republice Iranu w związku ze sponsorowaniem terroryzmu przez to państwo. Jego córka zginęła w zamachu terrorystycznym w 1995 roku. Wielokrotnie pomagał rządowi USA zidentyfikować organizacje, które pośredniczyły w nielegalnym przekazywaniu pieniędzy do Iranu.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


When BDS Comes to Campus, Antisemitism Follows

When BDS Comes to Campus, Antisemitism Follows

Lea Speyer


The New York University campus. Photo: Cincin12, via Wiki Commons.

JNS.org – The Bronfman Center for Jewish Life at New York University was forced to temporarily shut its doors last week due to a security threat. In an emailed statement sent to the NYU community, the head of the Bronfman Center wrote: “[W]e became aware of several public online postings by an NYU student which were antisemitic in nature and potentially threatening. Due to heightened tensions at NYU … we are taking every necessary precaution.”

According to multiple media reports, an NYU student complained on Twitter that his account was suspended because “i expressed my desire for zionists to die [sic].” Among the multiple racists posts uncovered, a tweet from 2014 applauded Nazi leader Adolf Hitler while another from this past October stated, “remember to spit on zionists, it’s proper etiquette [sic].”

The forced closure of the heart of Jewish life at NYU came days after the school’s student government passed a resolution in support of the Palestinian-led boycott, divestment and sanctions (BDS) movement, despite warnings by pro-Israel and Jewish student activists that BDS has led to an “unsafe environment for students … [who are] being targeted just because they support Israel.”

According to a campus watchdog, the AMCHA Initiative, a direct correlation exists between anti-Israel and antisemitic activity. An August 2018 report reveals that “Israel-related incidents are actually more likely to contribute to a hostile environment for Jewish students.” The data is clear. With anti-Israel activity on campus comes a heightened sense of alert within the Jewish community, who is left wondering when the next threat will appear.

The recent incidents at NYU contrast sharply to those at another notable campus, The Ohio State University, a Big Ten institution whose student government voted against a proposed BDS resolution earlier in December.

In overwhelming dissent against the resolution, student senators consistently cited concerns by their Jewish and non-Jewish constituents that BDS would usher in a new wave of antisemitic activity on campus. Prior to the vote, the president and vice president of OSU’s student government released a statement against the resolution, warning its “implications … would negatively impact students on our campus” and “goes against the mission and values of our university.” This was the fifth time BDS was defeated at OSU.

The starkly different outcomes at NYU and OSU highlight once again the dangers posed by the BDS movement to Jewish and pro-Israel students. The likelihood of antisemitic expression and targeted attacks increases significantly when anti-Israel activity, especially in the form of a boycott, rears its ugly head on campus.

In May of this year, the University of Oregon student government passed a resolution in favor of boycotting and divesting from Israel. Several weeks later, a welcome sign on the campus Hillel was vandalized with graffiti stating, “Free Palestine you f**ks” and other racist slogans. In July, a Stanford University Residence Assistant and anti-Israel campus activist threatened to “physically fight Zionists on campus next year” after Israel passed the controversial nation-state law. In reaction, students expressed concern that “he could quite literally threaten the safety of students” and the wider Jewish community. These are but two more examples of a long and growing list linking BDS to violent antisemitic expression.

This begs the question: Why is it acceptable that Jewish and Zionist students are being forced into a corner and must take every precaution to ensure their own safety from their peers because they support Israel? The incident at NYU highlights this to the extreme. Even the whisper of a threat during a time of “heightened tensions” caused by BDS is forced to be taken seriously. The thought of not doing so could potentially be catastrophic.

What a world we live in! Welcome to being a Jew and Zionist on college campuses in 2018.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


The Spielberg Jewish Film Archive – Ethiopian Exodus

The Spielberg Jewish Film Archive – Ethiopian Exodus

Hebrew University of Jerusalem   Hebrew University of Jerusalem




Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com