Archive | 2019/04/18

Trudne tematy w relacjach polsko-żydowskich.

(Nie)rozłączni. Trudne tematy w relacjach polsko-żydowskich.

Polityka


materiały prasowe / Polityka

Zapraszamy na cykl debat prowadzonych przez red. Adama Szostkiewicza. Pierwsza debata pt. „Sprawiedliwi czy szmalcownicy? Postawy Polaków wobec Żydów podczas II wojny światowej” odbędzie się w poniedziałek 25 marca 2019 o godz. 18.00 w Żydowskim Muzeum Galicja w Krakowie. W dyskusji udział wezmą: dr hab. Dariusz Libionka, prof. PAN i dr Tomasz Żukowski.

POLITYKA i Żydowskie Muzeum Galicja zapraszają na cykl debat pod hasłem „(Nie)rozłączni. Trudne tematy w relacjach polsko-żydowskich”, które poprowadzi red. Adam Szostkiewicz, publicysta POLITYKI. Cykl ośmiu comiesięcznych dyskusji ma na celu obalić najbardziej utrwalone stereotypy, półprawdy i tzw. fake-news, które powtarzane były w mediach podczas ostatnich dwóch kryzysów w relacjach polsko-żydowskich, a także podjąć próbę nauczania o skomplikowanej polsko-żydowskiej historii.

Ostatnie badania statystyczne, przeprowadzone zarówno w Europie, jak i w Ameryce Północnej wykazały niepokojący trend, który można zaobserwować w skali globalnej. Według badania przeprowadzonego przez stację CNN w roku 2018, jeden na dwudziestu Europejczyków nigdy nie słyszał o Holokauście. 25% Europejczyków wierzy, że Żydzi mają zbyt duży wpływ na biznes i finanse. Jeden na pięciu jest przekonany o tym, że antysemityzm stanowi odpowiedź na działanie Żydów. Braki w wiedzy są szczególnie widoczne w najmłodszych grupach wiekowych. Jeden na pięciu Francuzów w wieku od 18 do 34 lat twierdzi, że nie wie, czym była Zagłada. Tak samo mówi 12% młodych Austriaków. W Polsce 32% młodych odpowiedziało w badaniu, że o Holokauście nie wie nic, lub prawie nic. Jednocześnie ponad 30% Europejczyków uważa, że Żydzi wykorzystują Holokaust do osiągnięcia własnych celów lub lepszej pozycji. W Polsce twierdzi tak aż 50% respondentów.

Przytoczone powyżej badania ukazują nie tylko brak podstawowej wiedzy, ale także powszechność antysemickich stereotypów i błędnych przekonań, które kształtują to, jak postrzega się Żydów i Zagładę.

Jest to szczególnie widoczne w Polsce, w której przez ostatnie dwa lata kwestie związane z relacjami polsko-żydowskimi wywołały szereg kontrowersji. Wśród opinii, które wyrażono w niezliczonych dyskusjach, pojawiło się wiele głęboko zakorzenionych antysemickich stereotypów i uprzedzeń, które prezentowano nie tylko w Internecie, ale także w mediach o ogólnopolskim zasięgu. Opinie te, wzmocnione i rozpowszechniane przez polityków, zagroziły polsko-żydowskim stosunkom i dorobkowi dialogu polsko-żydowskiego niestrudzenie prowadzonego przez ostatnie trzy dekady.

Procesy te nie są jedynie polską domeną. Jakie są stereotypy i błędne przekonania, których używa się dla partykularnych celów politycznych w innych państwach regionu – w Czechach, na Słowacji czy Węgrzech? W jaki sposób pogłębiająca się polaryzacja stanowisk, dodatkowo podsycana strachem przed wyzwaniami współczesnego świata, takimi jak: terroryzm, imigracja, zmiany społeczne i ekonomiczne, wykorzystywana jest w celu szerzenia współczesnej propagandy? Dlaczego fenomen tych procesów jest tak silny szczególnie w krajach Europy Środkowej i Wschodniej, i jak wpłynie to na przyszłość Unii Europejskiej?

W odpowiedzi na te niepokojące procesy, Żydowskie Muzeum Galicja prezentuje projekt „(Nie)rozłączni. Trudne tematy w relacjach polsko-żydowskich”. Cykl ośmiu dyskusji, poprzez które chcemy obalić najbardziej utrwalone stereotypy, półprawdy i tzw. fake-news, które powtarzane były w mediach podczas ostatnich dwóch kryzysów w relacjach polsko-żydowskich, a także podjąć próbę nauczania o skomplikowanej polsko-żydowskiej historii.

Cyklowi dyskusji towarzyszyć będą krótkie filmy edukacyjne poświęcone poszczególnym zagadnieniom oraz materiały edukacyjne. Dyskusje będą transmitowane na żywo, na profilu Żydowskiego Muzeum Galicja w serwisie społecznościowym Facebook.

Program organizowany jest we współpracy z Fundacją Evens i Fundacją Koret.

Partner merytoryczny: Instyt Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Partnerzy: Polityka, Gazeta Wyborcza, Chidusz, New Eastern Europe, Forum Dialogu, Radio Kraków, Miesięcznik Społeczno-Kulturalny Kraków

Program wydarzeń :


Poniedziałek, 25.03.2019, godz. 18.00

Sprawiedliwi czy szmalcownicy? Postawy Polaków wobec Żydów podczas II wojny światowej

Jakie były postawy Polaków wobec Żydów w czasie II wojny światowej? Jakie uwarunkowania historyczne, kulturowe, społeczne o nich decydowały? Czy pamięć o Sprawiedliwych wśród Narodów Świata jest w Polsce instrumentalizowana? A jeśli tak, to czy jest to jedynie polska przypadłość?

W dyskusji udział wezmą: dr hab. Dariusz Libionka, prof. PAN, dr Tomasz Żukowski

Poniedziałek, 15.04.2019, godz. 18.00

Strategie przetrwania. Losy Żydów w okupowanej Polsce

Jakie były strategie przetrwania Żydów w okupowanej Polsce? Czy zdarzały się przypadki kolaboracji z Niemcami? Czy była to współpraca dobrowolna czy wymuszona? Na czym polegała? Czy po wojnie doszło wewnątrz społeczności żydowskiej do wojennych rozliczeń?

W dyskusji udział wezmą: dr Katarzyna Person, dr Alicja Jarkowska-Natkaniec, prof. dr hab. Andrzej Żbikowski


Poniedziałek, 27.05.2019, godz. 18.00

Żydzi a Izrael. Stosunek Żydów z diaspory do Izraela

Jaki jest stosunek Żydów z diaspory do Izraela? Czy czują się do niego przywiązani tak, jak do krajów, w których żyją? Jaka jest różnica między krytyką polityki wewnętrznej i zewnętrznej Izraela a antysemityzmem? Czy granicę między wypowiedziami krytycznymi a antysemickimi można obiektywnie określić?

W dyskusji udział wezmą: dr Jerzy Wójcik, Konstanty Gebert


Poniedziałek, 24.06.2019, godz. 18.00

Polski antysemityzm. Źródła i skala antysemityzmu w polskim społeczeństwie

Dlaczego w ostatnim czasie notujemy wzrost nastrojów antysemickich w Polsce? Czy jest to rzeczywisty wzrost, czy jedynie większa widoczność dyskursu antysemickiego w przestrzeni publicznej, związana z odrzuceniem „politycznej poprawności” i rosnącym przyzwoleniem na tego rodzaju wypowiedzi? Jakie wydarzenia i postawy Polaków budują obraz Polaka-antysemity?

W dyskusji udział wezmą: Rabin Michael Schudrich, dr hab. Alina Cała, prof. dr hab. Ireneusz Krzemiński, Anna Bikont

Poniedziałek 23.09.2019, godz. 18.00

Kościół katolicki a Żydzi. Stosunek hierarchii i duchowieństwa do Żydów


Czy i w jaki sposób Kościół przyczyniał się do powstawania i szerzenia antyżydowskich stereotypów i uprzedzeń? Jaka była postawa Kościoła wobec prześladowania Żydów i Zagłady? Czy postawy szeregowego duchowieństwa odzwierciedlały oficjalne stanowisko kościelnej hierarchii?

W dyskusji udział wezmą: dr hab. Dariusz Libionka, prof. PAN, prof. dr hab. Jacek Leociak

Poniedziałek 28.10.2019, godz. 18.00

Spisek. Źródła i rozwój teorii spiskowych dotyczących Żydów

Jakie są źródła stereotypu spisku żydowskiego rządzącego światem? Skąd wzięło się popularne przekonanie o powiązaniu Żydów z finansjerą i strukturami władzy? Kto i w jaki sposób przyczynił się do umocnienia tego stereotypu? Co sprawia, że tego rodzaju stereotypy są niezwykle nośne i trwałe?

W dyskusji udział wezmą: prof. dr hab. Joanna Tokarska-Bakir, dr hab. Grzegorz Krzywiec

Poniedziałek 25.11.2019, godz. 18.00

Żydokomuna. Żydzi wobec komunizmu, komunizm wobec Żydów

Jak kształtował się stereotyp żydokomuny? Jakie były postawy polskich Żydów wobec komunizmu przed II wojną światową i po niej? Dlaczego część Żydów zaangażowała się w budowę systemu komunistycznego w powojennej Polsce?

Jaki był stosunek władz komunistycznych w powojennej Polsce do Żydów

W dyskusji udział wezmą: dr hab. Bożena Szaynok, dr hab. August Grabski

Listopad 2019

Współczesna propaganda*

Ostatnie spotkanie z cyklu odbędzie się w nawiązaniu do programu Media Meets Literacy, organizowanego przez Fundację Evens. Dyskusja panelowa skupi się na całościowym ujęciu tematów poruszanych w ramach w cyklu i podejmie się ich analizy w szerszym kontekście zagadnień dotyczących Europy Centralnej i Wschodniej. Jakie są stereotypy i błędne przekonania, których używa się dla osiągnięcia konkretnych celów politycznych w innych państwach regionu – w Czechach, na Słowacji czy Węgrzech? W jaki sposób pogłębiająca się polaryzacja stanowisk, dodatkowo podsycana strachem przed wyzwaniami współczesnego świata, takimi jak: terroryzm, imigracja, zmiany społeczne i ekonomiczne, wykorzystywana jest w celu szerzenia współczesnej propagandy? Dlaczego fenomen tych procesów jest tak silny szczególnie w krajach Europy Środkowej i Wschodniej, i jak wpłynie to na przyszłość Unii Europejskiej?

* data i uczestnicy dyskusji zostaną potwierdzone niebawem


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


Mendel Grossman was a photographer in the Lodz Ghetto

Mendel Grossman was a photographer in the Lodz Ghetto


Yad Vashem


1602_39

Mendel Grossman was a photographer in the Lodz Ghetto who risked his life to secretly document life in the ghetto. Employed by the Judenrat, he photographed official documents and recorded ghetto activities. He also used the photography equipment to secretly photograph life in the ghetto.  He took over 10,000 pictures of ghetto life from 1940 until its liquidation in September, 1944. Grossman died on a death march at the age of 32 with his camera still on him. Discovered after the war, the photographs he took reveal details about life in the ghetto during the Holocaust.

Yad Vashem is committed to collecting, preserving and sharing the memories of each individual who was murdered in the Holocaust. This Holocaust Remembrance Day, help Yad Vashem ensure that these stories will be passed on to future generations.

*Until Holocaust Remembrance Day, every donor of $100 or more will receive a limited edition Yad Vashem memorial pin.

Yad Vashem
International Relations Division
Tel: +972-2-644-3420
E-mail: donate@yadvashem.org.il

New! You can now easily donate towards Holocaust Remembrance using PayPal.
Try it today.

newsletter_f... newsletter_t... newsletter_y... newsletter_i... newsletter_p...

WWW.YADVASHEM.ORG
DONATE NOWdonate_arrow
Yad Vashem | Har Hazikaron   | P.O.B. 3477 | Jerusalem  | 9103401  | Israel | 97226443555

Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


AMERICAN JEWS SHOULD LEARN HEBREW

AMERICAN JEWS SHOULD LEARN HEBREW

ANDREW ERGAS


Hebrew may be our last resort to revive ourselves as one people.

American and Israeli Jews [Illustrative]. (photo credit: REUTERS)

In 2013, the Pew Research Center’s “A Portrait of American Jews” focused Jewish attention on a range of concerns – especially declining communal organizational affiliation and religious practice, and a weakening commitment to Israel.

But one topic that generated much less attention was what language experts would call the socio-linguistic situation of Hebrew in America – namely, how Hebrew is viewed and used as a tool for communication and cultural identification within this large Jewish Diaspora community. According to the report, most American Jews see Yiddish as their heritage language, not Hebrew. In addition, while 60% of those who identified as “Jews by religion” claimed to know the Hebrew alphabet, compared to 24% of “Jews of no religion,” the survey said that, on average, only 13% of all Jews said they can understand all or most Hebrew words, while just 12% said that they can hold a conversation in Hebrew.

Before we consider congratulating ourselves on at least having this modicum of success, it is quite possible this small group consists almost entirely of the significant community of Israeli immigrants to the United States, estimated at half a million or more. This suggests that for almost all native-born American Jews, Hebrew is as foreign a language as Greek. If these statistics are an accurate description of Hebrew usage by American Jews, we must ask ourselves if there is a reason to change the situation and renew a collective push for Hebrew advocacy and literacy in this community.

I would argue that fundamental to any culture is its language: a tool for communication and connection among its members, the vessel that contains and promulgates core values, and an intellectual and emotional framework for how the culture organizes its conceptual world view and priorities.

Although Hebrew has value and advocates beyond the Jewish people, it is also more than a lingua franca. Hebrew is a fundamental heirloom that serves as an essential tool to unlock a textual tradition that spans more than three millennia: a linguistic bridge between Jews living anywhere and native speakers both in Israel and around the world, and the birthright of all who wish to capture, experience and articulate Jewish ideas in their most fundamental and organic language.

CAN ONE imagine the French culture without the French language, Irish culture without Gaelic, or the British community proposing that they only study Shakespeare in translation? Without Hebrew, the Jewish people would never have become a people. In the Midrashic commentary on the Book of Leviticus, it is said that God would never have redeemed the Jews from Egypt were it not that they kept their Hebrew names and language.

Moreover, the Jewish people would not have survived their eventual exile from the ancient Land of Israel after the destruction of the Second Temple in Jerusalem were it not for their common tongue, Hebrew. The Genesis story of the Tower of Babel describes how God punished disparate peoples who tried to build a tower to the sky by confounding them with different languages. Yet even as Jews scattered throughout the world and began speaking the languages of their native countries – or Ashkenazi Jews spoke Yiddish daily and Sephardic Jews spoke Ladino – they all relied on Hebrew as the language of shared history and destiny.

That is not to say the Jews have remained uniform in thought, belief or practice: far from it. Jews historically have been instrumental in a huge range of opposing political and social movements, from capitalism to socialism, from secularist Zionism to ultra-religious anti-Zionism.

But today in the US, the Jewish community is more divided than ever, among themselves and over issues such as Israel – as the Pew survey shows. Many Jews are less engaged in any kind of organized Jewish life, and the two animating forces that have long united the Jewish people – Israel and the Holocaust – are weakening.

But even as religion wanes, the one thing that can connect all Jews is their historical language. In fact, six years ago, I was involved in launching an organization called the Council for Hebrew Language and Culture in North America – to change the facts on the ground through a robust program of advocacy, professionalization of the teaching of Hebrew, and initiatives to celebrate and advance Hebrew language and culture.

In the same way that the language moved from the texts and the margins of our history to a dynamic, living language that is now the mother tongue of more than half of young Jewish children, the successful expansion of Hebrew and its elevation on the communal agenda of the North American Jewish community need not be a dream – and will happen if we make it so.

In short, Hebrew may be our last resort to revive ourselves as one people.


The writer is the chairman of the Council for Hebrew Language and Culture in North America.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com