By zniechęcić imprezowiczów, rozrzucono w parku kurze odchody. Tak szwedzkie miasto wymusza izolację

Redakcja

Kury / Źródło: Fotolia / monticellllo

W 90-tysięcznym Lund na południu Szwecji zdecydowano się na radykalne kroki. By zniechęcić mieszkańców od świętowania Nowy Walpurgii w lokalnym parku, władze miasta… rozrzuciły na jego terenie ponad tonę obornika.

Noc Walpurgii jest corocznym wydarzeniem, przypadającym na przełom 30 kwietnia i 1 maja. To dawne święto ludów germańskich, które jako patronkę obrało zakonnicę św. Walpurgię, wiąże się obecnie z nocnymi piknikami i imprezami masowymi. Z powodu pandemii koronawirusa tym razem trzeba będzie jednak zrezygnować z hucznego świętowania. Lokalnym władzom coś jednak podpowiada, że zwłaszcza młodzi ludzi nie będą chcieli tego wieczoru przestrzegać zasad izolacji społecznej.

Dlatego też w czwartek 30 kwietnia na terenie głównego parku miejskiego, w którym zwykle spotykają się biesiadnicy, rozrzucono tonę kurzych odchodów. Jak tłumaczył CNN burmistrz miasta Philip Sandberg, urzędnicy nie chcą, by Lund stało się epicentrum koronawirusa. Przypomniał, że wystarczy, by tylko kilkadziesiąt osób zgromadziło się w tym miejscu na nocnej zabawie, by znacząco podnieść liczbę zachorowań. A przy okazji park zostanie użyźniony na nadchodzące miesiące i doczeka się wreszcie nowego trawnika.

– Będzie śmierdzieć kurzymi odchodami i nie będzie to przyjemne dla przebywających w okolicy ludzi, ale zawarty w nich fosfor i azot przysłużą się parkowi i przygotują go na lato – zapewniał Sandberg. – Zostało udowodnione, że parki wiążą się z poważnym ryzykiem epidemicznym ze względu na liczbę osób w nich się gromadzących – podkreślał. Zapewniał, że odbiór wśród mieszkańców jest pozytywny, ponieważ wiedzą, że trzymanie ludzi z dala od parku jest tego warte.

Historia Święta 1 Maja

mar/ mba/ hes/

Obchody Święta Pracy we Lwowie przed II wojną światową. Fot. NAC

1 Maja – Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy – został wybrany jako święto robotnicze przez kongres założycielski II Międzynarodówki, obradujący w Paryżu w 1890 roku. Data 1 maja miała uczcić rocznicę strajku robotników w Chicago w 1886 roku, brutalnie stłumionego przez policję.

Po raz pierwszy święto 1 maja obchodzono w 1890 roku – m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Belgii, Francji. Organizowane w tym dniu demonstracje i strajki przyczyniły się do radykalizacji ruchów robotniczych. Początkowo nielegalne manifestacje 1-majowe zostały później w wielu krajach oficjalnie uznane.

W Polsce, głównie na terenach zaboru rosyjskiego, pierwsze pochody i strajki organizował II Proletariat i Związek Robotników Polskich. W 1891 roku w Łodzi i Żyrardowie doszło do starć z wojskiem, a następnie do represji władz carskich. Z późniejszych demonstracji największe rozmiary przybrały wystąpienia z lat 1905-7 i 1917-19.

1 Maja wszedł do tradycji polskiego ruchu socjalistycznego, ale później został zawłaszczony przez komunistów. W PRL został uznany za święto państwowe.

W latach 80. niezależne od władz pochody i manifestacje organizowała w tym dniu solidarnościowa opozycja. Były one siłą rozbijane przez milicję, w latach 1982-1984 niejednokrotnie przekształcały się w starcia z ZOMO. Uczestnicy demonstracji byli zatrzymywani i stawiani przed kolegium ds. wykroczeń.

1 maja obchodzony jako Święto Pracy jest także katolickim Świętem Józefa Rzemieślnika. Proklamował je papież Pius XII 1 maja 1955 roku. Nadał w ten sposób religijne znaczenie obchodzonemu od 1890 roku świeckiemu Świętu Pracy. W tym dniu Kościół w sposób szczególny pragnie zwrócić uwagę na pracę ludzką, zarówno w aspekcie wartości chrześcijańskich, jak i społecznych, ogólnoludzkich i narodowych. (PAP)