Archive | 2020/07/12

Chruszczow w Ameryce. “Macie w Disneylandzie wyrzutnie rakiet?”

Chruszczow w Ameryce. “Macie w Disneylandzie wyrzutnie rakiet?”

Adam Leszczyński


Nikita Chruszczow (Fot. GETTY IMAGES)

We wrześniu 1959 r. przez blisko dwa tygodnie Nikita Siergiejewicz Chruszczow pokazywał Amerykanom i światu swą uśmiechniętą chłopską twarz. Przez chwilę zdawało się, że zimna wojna przestaje być lodowata.

Waszyngton od Moskwy dzieli 4880 mil lotu. Nikita Chruszczow przemierzy ten dystans, żeby rozpocząć jeden z najbardziej dramatycznych epizodów w powojennej historii – pisał 13 września 1959 r. “New York Times”. Radziecki premier i pierwszy sekretarz KC KPZR przybył do USA na zaproszenie prezydenta Dwighta D. Eisenhowera 15 września. Przez trzynaście dni przemierzył Amerykę od Wschodniego Wybrzeża do Zachodniego, rozmawiał z politykami i farmerami, gwiazdami kina i bankierami, krzyczał na protestujących przeciwko jego wizycie i zatrzasnął się w windzie w hotelu Waldorf-Astoria. To był cyrk objazdowy – pisał amerykański dziennikarz i historyk David Halberstam w swej ponad 1000-stronicowej monografii poświęconej dekadzie lat 50. Liczącej 63 osoby delegacji radzieckiej towarzyszyło 2 tys. akredytowanych dziennikarzy, z których 300 zamierzało podążać za Chruszczowem podczas całej podróży. Gazety drukowały rosyjskie zwroty w rodzaju: “dzień dobry”, “jak się pan ma”, “do widzenia”.

Prawdopodobnie był to moment największego powodzenia ZSRR, który zbliżał się wówczas do szczytu potęgi gospodarczej, wojskowej i kosmicznej – Chruszczow wylądował w bazie Andrews pod Waszyngtonem dwa dni po zderzeniu się radzieckiej sondy kosmicznej Łuna 2 z powierzchnią Księżyca. Po śmierci Stalina i Wschód, i Zachód mówiły dużo o “odprężeniu” oraz “pokojowym współistnieniu”, ale lista punktów spornych była długa. Liczono, że może część z nich uda się załatwić podczas wizyty Chruszczowa i zapowiadanej rewizyty Eisenhowera w ZSRR.

Wygląda na wioskowego głupka

“Nie jest przywódcą gabinetowym, zawsze jest w ruchu” – podkreślało przed wizytą radio Moskwa. Zachodnie gazety przytaczały życiorys Chruszczowa, który zaczynał od pasania krów i owiec, jako dwunastolatek rozpoczął pracę w fabrykach Donbasu, a pierwszy poważny kontakt ze szkołą miał, jak się zdaje, dopiero w 23. roku życia. Jest niski, pękaty i brzydki, jego usta są wiecznie półotwarte, co sprawia, że wygląda na wioskowego głupka . Oczy ma jednak pełne inteligencji, szaroniebieskie, bardzo żywe – pisały gazety.

Na XX Zjeździe KPZR w lutym 1956 r. Chruszczow wygłosił swój słynny tajny referat, w którym ujawnił część zbrodni Stalina, mimo że sam brał w nich udział. Przetrwał kolejne czystki stalinowskie, a po śmierci Wielkiego Nauczyciela wygrał wyścig po schedę po nim, pokonując samego Ławrientija Berię, który za przegraną zapłacił głową. Na pierwszy rzut oka wyglądem mógł wzbudzać uśmiech politowania, co nie przeszkadzało mu być ambitnym i bezwzględnym politykiem niewahającym się wbić komuś nóż w plecy, jeśli uznałby to za korzystne dla siebie. W rozmowach prywatnych impulsywny Nikita Siergiejewicz potrafił grozić palcem rozmówcy, by podkreślić, że się z nim nie zgadza, albo łapać go za klapy marynarki, by dać do zrozumienia, że chce coś teraz powiedzieć. “Ma niesamowicie giętki umysł. Zadaje ci pytanie. Odpowiada za ciebie. A potem mówi, że nie masz racji” – wspominał Harry Hershfield, amerykański satyryk i karykaturzysta, który miał okazję rozmawiać z Chruszczowem podczas jego wizyty w USA.

Czekały go rozmowy z prezydentem, wystąpienia publiczne, spotkania, konferencje, zwiedzanie. Premier Chruszczow musi użyć całego swojego sławnego wigoru i na pewno w Ameryce będzie bardzo zajętym człowiekiem – pisał “New York Times”. Protestujący przeciwko wizycie publikowali w amerykańskich gazetach listy, przypominając udział Chruszczowa w zbrodniach stalinowskich (należał do grona głównych pacyfikatorów Ukrainy w czasach Wielkiego Głodu i represji lat 30.). Jak przypomniał Henry Kissinger, późniejszy szef dyplomacji USA, zaledwie 15 miesięcy przed wizytą Chruszczowa powieszony został Imre Nagy, przywódca antysowieckiego powstania na Węgrzech w październiku i listopadzie 1956 r. Kissinger pisał o wrogiej polityce Moskwy wobec Berlina Zachodniego będącego enklawą wolnego świata w strefie sowieckiej czy o problemie Laosu stanowiącym wówczas punkt zapalny między Wschodem a Zachodem. Zdaniem Kissingera w USA Chruszczow może zdać sobie sprawę, że Amerykanie staną murem, by przeciwstawiać się każdej sowieckiej próbie zdobycia dominacji nad światem. Zachodnia prasa przypominała, że w październiku 1956 r. Chruszczow o mały włos nie wysłał czołgów przeciw buntującym się Polakom. Przeciw wizycie protestował Kościół katolicki w USA, organizacje weteranów wojennych, a także były prezydent Harry Truman, zwolennik twardej polityki wobec ZSRR.

Korespondencja z ZSRR

Przed wizytą Chruszczowa dziennikarz “New York Timesa” Harrison E. Salisbury spędził cztery miesiące w ZSRR, do którego przyjechał po pięcioletniej przerwie, i w serii artykułów opisywał zmiany, jakie tam zaszły od śmierci Stalina. Terror i strach nie zniknęły w całości, ale Rosja nie jest już rządzona za pomocą knuta – pisał . Za symbol zmiany uznał moskiewski Kreml, będący dawniej przerażającą i tajemniczą fortecą, gdzie starzejący się dyktator snuł swoje przerażające plany. Chruszczow natomiast częściowo otworzył Kreml, tworząc w nim muzeum dla turystów.

Moskwa nadal dąży do dominacji nad światem, ale chce też, by jej obywatele żyli na poziomie porównywalnym z amerykańskim. Salisbury skonstatował też, że milicjanci nie reagowali, kiedy dziesięciolatki zaczepiały go na ulicy, prosząc o gumę do życia, a przechodnie pytali o życie w Ameryce. Pięć lat wcześniej cudzoziemiec rozmawiający na ulicy z obywatelami Kraju Rad zostałby natychmiast zatrzymany. Chruszczowa opisywał jako buńczucznego, gadatliwego, bezpośredniego twardziela z podwiniętymi rękawami, pełnego energii pragmatyka, polityka z bujną wyobraźnią, czasami niegrzecznego.

Sowiety zmieniały się na skinienie I sekretarza i premiera. Będąc na otwartej 24 lipca 1958 r. przez wiceprezydenta Richarda Nixona Amerykańskiej Wystawie Narodowej w Moskwie, radziecki przywódca po raz pierwszy w życiu skosztował coca-coli przedstawianej przez propagandę jako symbol zachodniej dekadencji. Już cztery dni później przedstawiciele władz podjęli rozmowy o produkcji coli w ZSRR. Znikły pajęczyny obsesji Stalina. W ich miejsce pojawiła się pewność siebie oparta na osiągnięciach technologii wojskowej [chodziło o sowieckie satelity ziemi oraz rakiety kosmiczne i wojskowe], sukcesy w przemyśle [wzrost produkcji stali, rozwijające się sektory gazowy i chemiczny], duże postępy w rolnictwie – pisał Salisbury. Dostrzegał on korupcję, czarny rynek i prostytucję uliczną, czyli zjawiska niewidoczne za rządów Stalina. Natomiast ostateczna konkluzja brzmiała tak: Rosja Chruszczowa stanowi zagrożenie dla Zachodu i jest niebezpieczniejsza niż Rosja Stalina.

Co sądzi Nina Pietrowna

Do Ameryki Chruszczow zamiast wojskowych zabrał literatów i dziennikarzy, w tym szefów najważniejszych gazet: “Prawdy” i “Izwiestii”, której naczelnym był jego zięć Aleksiej Adżubej. Zabrał też żonę, dwie córki i syna, co “New York Times” spuentował następująco: Wkrótce dowiemy się, w jakich strojach gustuje pani Chruszczow, co myśli o modzie kobiecej, jakie są jej ulubione przepisy kuchenne i wreszcie, jak to jest być żoną najpotężniejszego człowieka świata. Za Stalina życie rodzinne radzieckich przywódców otaczano całkowitą tajemnicą, a ich samych propaganda przedstawiała jako nadludzi. Pani Nina Pietrowna [Chruszczow] jest niska, ma przysadzistą figurę oraz szeroką, przyjemną twarz. Ubiera się bez ostentacji i mało przejmuje modą. Gdy okazało się, że mówi po angielsku, dziennikarze wpadli w zachwyt.

Sześciotygodniową Amerykańską Wystawę Narodową w Moskwie odwiedziło 3 mln zwiedzających (swoją wystawę Sowieci urządzili w Nowym Jorku), którzy oglądali przeróżne nowoczesne urządzenia, w tym sprzęt AGD. Radziecka propaganda próbowała osłabić wrażenie, zapewniając, że Amerykanki są niewolnicami tych gadżetów, a kobieta radziecka zostanie uwolniona od obowiązków domowych dzięki stołówkom i przedszkolom. Mimo to do wejść ustawiały się długie kolejki, by zobaczyć amerykańskie pralki i odkurzacze.

Amerykanie pisali z podziwem i obawą o sukcesach radzieckiej nauki i techniki, szczególnie o przewadze Sowietów w wyścigu kosmicznym – przykrym zaskoczeniem dla nich okazała się wspomniana misja księżycowa Łuny 2 przeprowadzona w ramach przygotowań propagandowych do wizyty Chruszczowa. 15 września, w dniu, w którym Chruszczow postawił stopę na amerykańskiej ziemi, Sowieci zademonstrowali lodołamacz “Lenin”, swój pierwszy nawodny statek z napędem atomowym.

Lody zimnej wojny zaczęły pękać

Tu-114, największy i najszybszy turbośmigłowy samolot pasażerski na świecie, wystartował w lodowatym deszczu z lotniska Wnukowo o 7 rano czasu moskiewskiego. Eisenhower oczekiwał podekscytowanego Chruszczowa w bazie sił powietrznych Andrews pod Waszyngtonem. Czekał na niego czerwony dywan i salut z 21 armat. “Przyjechaliśmy z otwartym sercem i dobrymi intencjami” – stwierdził Chruszczow w przemówieniu na lotnisku, kiedy zaś mówił prezydent, rozglądał się dookoła, ziewał, wpatrywał w przelatującego motyla.

W Waszyngtonie witało go 200 tys. ludzi, ale nie szaleli z entuzjazmu. Blair House, rezydencję znajdującą się w pobliżu Białego Domu, w której miał się zatrzymać Chruszczow, odnowiono na jego cześć. 15 września na kolacji w Białym Domu serwowano amerykańskie potrawy, m.in. chleb bostoński, indyka, sałatkę coleslaw, ananasy i oliwki. Panowie wystąpili we frakach z orderami i tylko radziecki premier przywdział szary garnitur, uznając, że we fraku wypadnie komicznie.

Następnego dnia zawieziono go do Beltsville w stanie Maryland, gdzie Departament Rolnictwa dysponował eksperymentalną farmą liczącą 4,5 tys. ha. “Obaj jesteśmy dobrymi farmerami” – oświadczył Ezra Taft Benson, sekretarz rolnictwa. Chruszczow przyznał, że pod względem naukowych metod upraw ZSRR może się jeszcze dużo nauczyć. Obejrzał owce, pochwalił wełnę, wspomniał, jak to na początku “swej kariery pasał owce”, macał indyki, kiwając głową z aprobatą.

Tego dnia kolację wydali Sowieci, podali kawior, ryby, barszcz, białe wino gruzińskie, szaszłyki i radzieckiego szampana. W czasie toastów Chruszczow zachwycał się Waszyngtonem, podziwiał amerykańskie rolnictwo i mówił, że “lody zimnej wojny zaczęły pękać”. Był w znakomitym humorze. Podczas spotkania z Allenem Dullesem, szefem amerykańskiego wywiadu, oznajmił, że obaj czytają te same raporty, i w żartach proponował połączenie radzieckich i amerykańskich służb wywiadowczych. Eisenhowerowi sprezentował model rakiety, która dopiero co doleciała w rejon Księżyca, i zaproponował rozbrojenie. Prezydent wyraził wstępną zgodę, o ile rozbrojenie będzie równorzędne i poddane wzajemnym inspekcjom.

Sami wybierzecie socjalizm

W czwartek 17 września Chruszczow pojechał pociągiem z Waszyngtonu do Nowego Jorku, gdzie na ulice wyległy “zaciekawione, ale milczące” tłumy. Z Pennsylvania Station został przewieziony do hotelu Waldorf-Astoria – jego apartament na 35. piętrze z widokiem na Manhattan miał cztery sypialnie umeblowane antykami. W sąsiedztwie apartamenty wynajmowali na stałe emerytowany prezydent Herbert Hoover, generał Douglas MacArthur oraz książę Windsoru, czyli były brytyjski król Edward VIII. W Nowym Jorku obejrzał musical “The Music Man”, zjadł kolację z burmistrzem, pojechał metrem, by zobaczyć Wall Street i Empire State Building. Dziennikarzom przyznał, że Nowy Jork mu się podoba, ale zaraz podkreślił, że to Moskwa jest najpiękniejszym miastem na świecie. Przechodząc do poważniejszych tematów, stwierdził, że wojna jądrowa nie jest nieunikniona, bo kiedy ludzie Zachodu dostrzegą wyższość socjalizmu nad kapitalizmem, to sami porzucą swój ustrój. “Pokonamy was. Wyprzedzimy was w produkcji dóbr konsumpcyjnych. Zapewnimy naszemu społeczeństwu lepsze życie, niż wy zapewniacie waszemu. Kiedy zachodni robotnicy zobaczą, jak dobrze ludziom radzieckim żyje się w komunizmie, nie będzie trzeba argumentów i siły. Po prostu przejdą na naszą stronę”.

Amerykańskie media uznały te przechwałki za przesadne. Przyznawały, że za Chruszczowa poziom życia w ZSRR rośnie i można go porównać z amerykańskim, ale z początku stulecia. Obietnica Chruszczowa, że w 1965 r. ZSRR prześcignie USA w produkcji mleka, masła i mięsa, świadczyła według amerykańskich obserwatorów o ogromnej presji radzieckiego społeczeństwa marzącego o poprawie życia po dekadach wyrzeczeń.

Żal Disneylandu

Z Nowego Jorku poleciał do Kalifornii i w Los Angeles zwiedził wytwórnię 20th Century Fox. Ponieważ wizyta przypadała w sobotę, kiedy wytwórnia nie pracowała, ekipie kręcącej film “Can-Can” z Frankiem Sinatrą i Shirley MacLaine przedłużono tydzień pracy, płacąc podwójnie. Film okazał się drugorzędnym musicalem rozgrywającym się w Paryżu z przełomu stuleci; sporo w nim tańczono kankana. Chruszczow mówił potem, że to film pornograficzny, ale jego produkcji przyglądał się z zainteresowaniem.

Na bankiet z radzieckim przywódcą zaproszono 400 najważniejszych osób w Hollywood (chętnych było znacznie więcej niż miejsc). Przyszli m.in.: Gary Cooper, Kim Novak, Dean Martin, Ginger Rogers, Kirk Douglas, Jack Benny, Tony Curtis i Zsa Zsa Gabor, zaproszenia nie przyjęło tylko kilkoro aktorów, w tym znany z antykomunistycznych poglądów późniejszy prezydent Ronald Reagan. Ściągnięto Marilyn Monroe, która – jak wspominała jej pokojówka Lena Pepitone – “nigdy nie czytała gazet i nie słuchała wiadomości, więc trzeba jej było wytłumaczyć, kim jest Chruszczow”. Kiedy gwiazda usłyszała, że ludziom radzieckim Ameryka kojarzy się z coca-colą oraz z Marilyn Monroe, zgodziła się założyć najseksowniejszą sukienkę. “Myślę, że w Rosji nie ma zbyt wiele seksu” – zwierzyła się potem pokojówce.

Na bankiecie Chruszczow mówił głównie o przewagach rosyjskiego baletu i narzekał, że z powodów związanych z zapewnieniem mu bezpieczeństwa wypadła zaplanowana wcześniej wycieczka do Disneylandu w kalifornijskim Anaheim. Aż poczerwieniał z gniewu, kiedy to usłyszał, i zapytał: “Co tam jest? Macie tam wyrzutnie rakiet?”. Chodziło o to, że ogromny Disneyland trzeba było zamknąć dzień wcześniej i dokładnie przeszukać, na co nie było już czasu. Amerykanie się dziwili, że 65-letni Chruszczow tak się zirytował z tego powodu. Natomiast kiedy przedstawiono mu Marilyn Monroe, oświadczył: “Jesteś bardzo ładną młodą damą”. “Popatrzył na mnie jak mężczyzna na kobietę. Powiedziałam mu, że jestem zamężna i wierzę w pokój pomiędzy naszymi narodami” – wspominała aktorka.

W stanie Iowa odwiedził Roswella Garsta, farmera, który od 1955 r. trzykrotnie gościł w ZSRR i był przedstawiany jako przyjaciel radzieckiego przywódcy. Miejscowa prasa pisała z żalem, że Chruszczow spóźnił się na wielki festyn rolniczy zorganizowany w Des Moines, stolicy stanu, w pierwszym tygodniu września – zwiedzający obejrzeli m.in. gigantyczną wystawę bydła i nierogacizny (10 tys. sztuk, w tym 5 tys. świń) oraz największy turniej rzucania podkowami do celu. Ale i tak uważający się za znawcę rolnictwa Chruszczow był w swoim żywiole – przypatrywał się ogromnym polom kukurydzy i zapowiedział, że będzie ona uprawiana w ZSRR, podziwiał maszyny rolnicze, chodził po polu, oglądał ziarno, zwierzęta hodowlane, żartował. Na farmie panowało zamieszanie, a ochroniarze nie bardzo kontrolowali sytuację, skoro doszło do tego, że w pewnym momencie jedna z maszyn zasypała dziennikarzy stosem ziarna.

Potem odwiedził jeszcze Pittsburgh, gdzie zwiedził stalownie i uniwersytet, a 25, 26 i 27 września spędził w prezydenckiej rezydencji w Camp David na odpoczynku i rozmowach z Eisenhowerem. “Nasze kraje są zbyt silne, aby mogły się kłócić” – oświadczył na konferencji prasowej.

Wyprzedzimy was wkrótce

Trzynaście dni spędzonych w USA niektórzy nazywali amerykańskimi wakacjami Chruszczowa, a inni porównywali je do słynnej wyprawy incognito Piotra Wielkiego do Holandii, Anglii i państw niemieckich w 1697 r., z której car przywiózł rozmaite zachodnie technologie i pomysły na reformę państwa. Chruszczow wrócił w doskonałym humorze i pełen dobrych, jak mu się zdawało, pomysłów. Jednym z nich był wielki projekt obsiania nieużytków modyfikowaną kukurydzą, co miało być lekarstwem na notoryczne niedobory radzieckiego rolnictwa. Przedsięwzięcie to zakończyło się klapą i przyczyniło się do odsunięcia go od władzy w 1964 r.

W 1959 r. na Zachodzie ukazał się zbiór tekstów Chruszczowa składający się głównie z przemówień i komentarzy wygłoszonych w 1958 r. Przekonywał w nich m.in., że konkurencję wygra ten ustrój, który zapewni masom wyższy poziom życia. W USA nie brakowało wówczas ekonomistów uważających, że ZSRR ma szanse wyprzedzić Amerykę – np. wedle prognozy umieszczonej w 1948 r. w podręczniku ekonomii późniejszego noblisty Paula Samuelsona w latach 60. wielkość radzieckiej produkcji przemysłowej miała przewyższyć amerykańską.

Po wizycie świat na chwilę odetchnął, bo groźba wojny atomowej została oddalona, zwłaszcza że na początku września 1959 r., tuż przed wizytą, w prestiżowym amerykańskim dwumiesięczniku “Foreign Affairs” ukazał się podpisany przez Chruszczowa artykuł wykładający ideę pokojowego współistnienia Wschodu i Zachodu. Autor stawiał Zachodowi trzy warunki: zgodę na radzieckie żądania dotyczące Niemiec (podpisanie układu pokojowego z obydwoma państwami niemieckimi, czyli uznania przez Zachód NRD), demilitaryzację Berlina Zachodniego, który miałby się stać wolnym miastem, oraz usunięcie barier w handlu pomiędzy oboma blokami. W naszych czasach są tylko dwie możliwości: pokojowe współistnienie albo najbardziej destrukcyjna wojna w historii – pisał, zapewniając, że jeśli ZSRR i jego satelici nie zostaną zaatakowani, to Moskwa nigdy nie podniesie ręki na Amerykę i jej sojuszników. Protestował także przeciwko ogłoszonemu w lipcu 1959 r. przez Kongres USA “tygodniowi narodów zniewolonych” przez ZSRR w Europie Wschodniej, porównując państwa bałtyckie do Teksasu zabranego przez USA Meksykowi.

Odprężenie nie trwało długo. 1 maja 1960 r. Sowieci zestrzelili amerykański samolot szpiegowski U-2 i odtąd relacje z USA szybko zaczęły się pogarszać. Zaplanowana na połowę maja konferencja rozbrojeniowa w Paryżu została zerwana, do rewizyty Eisenhowera nigdy nie doszło i dopiero 22 maja 1972 r. Richard Nixon jako pierwszy amerykański prezydent został przyjęty na Kremlu. Obalony w 1964 r. Chruszczow nie żył już wówczas od ponad ośmiu miesięcy. Wcześniej jednak za sprawą Chruszczowa, który instalując na Kubie radzieckie rakiety balistyczne, wywołał w październiku 1962 r. kryzys, o mało nie doszło do wybuchu trzeciej wojny światowej.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


Netherlands votes to fight antisemitism, not fund Jewish security costs

Netherlands votes to fight antisemitism, not fund Jewish security costs

CNAAN LIPHSHIZ/JTA


Institutions from the Dutch-Jewish community, which belongs to a minority of about 40,000 people, spend over $1.2 million annually on security, according to community leaders.

A man holds an umbrella while standing next to a canal in central Amsterdam, Netherlands March 2, 2020 / (photo credit: YVES HERMAN/REUTERS)

AMSTERDAM (JTA) — The Dutch parliament passed a number of motions that speak of the need to fight antisemitism. A draft motion calling for the government to pay for security around synagogues failed to pass, however.

The motions were voted on earlier this week at the Tweede Kamer, the lower house of the parliament, in the framework of a two-day session of the house’s Justice and Security Commission.

The rejected motion stated that the Jewish community in the Netherlands “often lacks the means to adequately protect their infrastructure, events and synagogue services” and called on the government to supply the finances for this purpose.

The motion, filed by Geert Wilders and Gidi Markuszower of the anti-Islam Freedom Party, received 28 votes in the 150-member Tweede Kamer, with the ruling VVD party, Dutch Labour, the Socialist Party, and the D66 and Green Left progressive parties voting against it.

Institutions from the Dutch-Jewish community, which belongs to a minority of about 40,000 people, spend over $1.2 million annually on security, according to community leaders.

Motions that did pass included a nonbinding call on the government to appoint a national coordinator for the fight against anti-Semitism and the creation of special police units to deal with antisemitic crimes.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


The Spielberg Jewish Film Archive – Silence is Killing

The Spielberg Jewish Film Archive – Silence is Killing

Hebrew University of Jerusalem    Hebrew University of Jerusalem




Abstract: Interviews with widows of Jews executed in Arab countries, illustrating Jewish life there in the 1960s.

The Spielberg Jewish Film Archive –
The 500 films, selected for the virtual cinema, reflect the vast scope of documentary material collected in the Spielberg Archive. The films range from 1911 to the present and include home movies, short films and full length features.

שם: השתיקה הורגת
שנה: 1974
אורך: 00:18:40
שפה: אנגלית

תקציר: ראיונות עם אלמנותיהם של יהודים שהוצאו להורג במדינות ערב, המתארות את החיים היהודיים שם במהלך שנות הששים.

ארכיון הסרטים היהודיים על שם סטיבן שפילברג –
חמש מאות הסרטים שנבחרו עבור הקולנוע הווירטואלי משקפים את ההיקף הנרחב של החומר התיעודי בארכיון שפילברג. באתר ישנם סרטים משנת 1911 ועד ימינו אלה ביתיים, קצרים ובאורך מלא.

כל הזכויות שמורות לארכיון הסרטים היהודיים על שם סטיבן שפילברג ולאוניברסיטה העברית בירושלים 2010; דף הבית; www.spielbergfilmarchive.org.il
http://multimedia.huji.ac.il


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com