WIERSZ NA PRIMA APRILIS

dr Agnieszka Żółkiewska

Wiersz z okazji Prima Aprilis autorstwa Władysława Szlengla – poety I satyryka. Pierwotnie zamieszczony w „Naszym Przeglądzie” 1 kwietnia 1939 r.

Władysław Szlengel / źródło: Wikipedia

PRIMA APRILIS

Boki zrywać, panowie…
Uczta prawdziwa, panowie…
Spojrzałem, panowie mili
gdy gazeciarz pismo mi dawał
wiedziałem – prima aprilis
więc na kawale – kawał…
Z nagłówków chichotał nonsens –
ze szpalt szaleństwo drwiło –
i żartu dobry kąsek.
Więc nic mnie nie dziwiło:
że Führer i Duce niszczeniem traktatów
chcą gwarantować pokój światu –
że Ofiara przychodzi prosić przemoc –
że Wolność swą ludzie oddają niemo –
że kraj swój obcym rzucają pod stopy
że znowu się zmienia mapa Europy –
że znowu się Żydom grunt gdzieś zapalił
że ledwo spoczęli, znów trzeba dalej…
że przez te twarde pigułki z Essen
ludzie w Niemczech nie mają zu essen…
że dał się bezczelnie wywieść w pole
stary i mądry lis z parasolem…
że wszystkie ludzkie umowy na nic,
że gniją, że płoną słupy granic…
Czytałem spokojnie brednie gazety
Prima aprilis! — gniewać się?! — nietakt!
A potym, potym spostrzegłem niestety
że to… wczorajsza gazeta…
Władysław Szlengel

Wiersz zamieszczony w „Naszym Przeglądzie“, z dnia 1 kwietnia 1939 r.

Władysław Szlengel – rodowity warszawiak, poeta i satyryk. Do wybuchu wojny regularnie publikował w „Naszym Przeglądzie“, „Szpilkach” „Robotniku”. Współpracował także z „Chwilą“ „Sygnałami”, „Chochołem”. Pisał teksty kabaretowe dla teatrzyków literackich i rewiowych, jak Ali Baba, 13 Rzędów, Tip-Top. Prawdopodobnie brał udział w kampanii wrześniowej i uczestniczył w obronie Warszawy. Pod koniec 1939 roku przebywał w okupowanym przez Rosjan Białymstoku, gdzie pracował jako autor tekstów i konferansjer w tamtejszym Teatrze Miniatur. Po kilku miesiącach wrócił do Warszawy. 8 maja 1943 roku został rozstrzelany wraz z żoną oraz 130 osobami ukrywającymi się w bunkrze Szymona Kaca przy ul. Świętojerskiej 36.