The era of self-righteous indignation – and politically correct antisemitism

Elder of Ziyon

Terrorist – Leila Khaled (Arabic: ليلى خالد, Arabic pronunciation: [ˈlajla ˈxaːled] born April 9, 1944) and member of the Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP).

Khaled came to public attention for her role in the TWA Flight 840 hijacking in 1969 and one of the four simultaneous Dawson’s Field hijackings the following year as part of the campaign of Black September in Jordan. The first woman to hijack an airplane,^[2] she was later released in a prisoner exchange for civilian hostages kidnapped by other PFLP members.^[3][4]

As the story of classified papers being discovered in Joe Biden’s private residences snowballs, it is fun to watch the hypocrisy on both sides of the aisle. The people who are filled with anger at Biden were nonchalant when Donald Trump was found to have done the exact same thing, and those who were in the forefront of being angry at Trump are muted now.

It is fairly obvious that neither side really believes that national secrets that jeopardize the security of the United States were revealed in either case. Both episodes are excuses to score political points, to attack and injure the hated enemy. 

Jak dotąd nikt nie zarzucił Autonomii Palestyńskiej poważnych naruszeń międzynarodowych zobowiązań podpisanych z Izraelem, zapewniających swobodny dostęp i ochronę wszystkich świętych miejsc. Na zdjęciu: nocne odwiedziny pod osłoną IDF. Listopad 2009. (Źródło zdjęcia: Wikipedia)

Dlaczego Palestyńczycy chcą mordować modlących się Żydów?

Bassam Tawil
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Hundreds of Personal Items Owned by Jews During World War II Found in Polish Home

Shiryn Ghermezian

The Jewish cemetery in Lodz, Poland on May 11, 2017. Photo: Isaac Harari/FLASH90.

Around 400 items that were believed to have been hidden by their Jewish owners during World War II were recently discovered during a house and yard renovation in Lodz, Poland, the Associated Press reported this week.

“Those residents who buried these items did so most likely thinking that they would one day return for them, that they would be able to retrieve them,” Lodz Deputy Mayor Adam Pustelnik said. “Most likely, these people lost their lives [in the Holocaust]. Such stories are truly rare and precious and also are a great lesson for us all.”

The objects found in December — including menorahs, tableware, glass containers for cosmetics and other daily use items — were hidden in a wooden box and wrapped in newspapers, said Warbud construction company building inspector Krzysztof Hejmanowski, whose team discovered the items. Two of the uncovered menorahs were lit on Dec. 22 during Hanukkah in a celebration organized by the city’s Jewish community, the AP noted.

The trove of items were found just outside what was once the Litzmannstadt Ghetto, which was established by the Nazis in February 1940. Until its liquidation in the summer of 1944, the ghetto held nearly 200,000 Jews, most of whom died in the ghetto or were deported to the Auschwitz-Birkenau concentration camp, according to the US Holocaust Memorial Museum.

Małgorzata Loeffler, a Municipal Investment Administration official, said the discovered items and their past evoke “emotion and deep thought about the fact that we are not alone, that we leave something behind.”

The recovered objects will be given to Lodz’s Museum of Archeology and Ethnography, according to officials.

rys.Andrzej Markowski-Wedelstett

Kogo i w jaki sposób chciałby zniszczyć ob. Kaczyński?

Andrzej Koraszewski

Blisko dwugodzinne spotkanie Jarosława Kaczyńskiego z mieszkańcami Chojnic wywołało już mnóstwo komentarzy i jak się wydaje najbardziej poruszyła jego zapowiedź „zniszczenia tych ludzi”.

Całe jego godzinne wystąpienie (w drugiej części były pytania i odpowiedzi), poświęcone było pochwałom sukcesów zjednoczonej prawicy, demonizacji opozycji i straszeniu Niemcami. Dla socjologa nie jest istotne, co sam słyszy, ale próba odpowiedzi na pytanie, co właściwie usłyszeli ludzie, biorący słowa mówcy za dobrą monetę.

Oprócz obecnych na sali to spotkanie obejrzało w Internecie kilka dziesiątków tysięcy ludzi i sądząc z zamieszczanych przez Internautów komentarzy można mieć wrażenie, że większość była oburzona, niektórych śmieszył pokraczny język, jeszcze innych Kaczyński po prostu nudził.

Co usłyszeli inni? Usłyszeli, że PiS chce wyrównać warunki życiowe mieszkańców prowincji z warunkami ludzi z wielkich miast, usłyszeli, że PiS uporządkował finanse, bo wcześniej pieniądze publiczne były rozkradane, dowiedzieli się, że teraz jest tych pieniędzy więcej na ich sprawiedliwe rozdzielanie i na bardziej solidarną politykę państwa. Polityka poprzedników, mówił Kaczyński, „była polityką podporządkowania się Niemcom, a przy okazji Rosji”, Niemcy wykorzystują Unię Europejską, żeby zostać mocarstwem. Kaczyński przekonywał, że Niemcy, jako najsilniejszy kraj Unii, ustawiają wszystko dla własnych interesów i chcą mieć Polskę pod swoim butem.

Życzliwy Kaczyńskiemu słuchacz słyszał – „my nie chcemy być pod żadnym butem i to jest zasadnicza różnica między nami a naszymi przeciwnikami”. Zapewne wielu pomyślało, że trudno się z takim zdaniem nie zgodzić. Czy zauważyli manewr prezentowania opozycji jako nie-Polaków, zdrajców, kłamców, ludzi nieuczciwych? Trudno powiedzieć. Nikt nie protestował.

W tej krytyce Unii Europejskiej nie było konkretów, widzieliśmy konsekwentne granie na narodowych fobiach, przekonywanie, że po drugiej stronie są siły ciemności, a przegranie wyborów będzie oznaczać katastrofę dla zwykłych ludzi.

Strasząc możliwością sfałszowania wyborów przez opozycję Kaczyński zapowiadał nowelizację kodeksu wyborczego, zapewniał, że opozycja stosuje przemoc i podżega do awantur i przemocy, sądy są uwikłane w układach i wydają skandaliczne wyroki, gospodarka była wcześniej zdominowana przez ludzi z politycznymi koneksjami i dopiero PiS zaczął to porządkować i potrzebuje kolejnej kadencji, żeby doprowadzić sprawy do końca.

Retoryka konsekwentna i teoretycznie łatwa do przejrzenia. Populizm i demagogia to skuteczna broń dobrze znana od czasów starożytnych. Demonizowanie przeciwników politycznych przybiera dziś w wielu krajach podobne formy, jak w pierwszych dekadach ubiegłego wieku i podobnie jak wówczas trafia na podatny grunt.

Niektórzy twierdzą, że podatność na teorie spiskowe jest wielkością stałą, że wręcz jest to bardziej kwestia osobowości niż poziomu wykształcenia. Jednak zdaniem historyka średniowiecza i ruchów milenijnych, Richarda Landesa, ta podatność ma charakter falowy i czasami przybiera postać zbiorowego obłędu.

Jest gorzej: odwołująca się do demagogii tyrańska władza, podkręcając oparty na teoriach spiskowych radykalizm, siłą rzeczy radykalizuje opozycję, co może redukować do zera możliwości parlamentarnego rozstrzygania sporów. Kaczyński przedstawiał swoich politycznych przeciwników jako ludzi niezdolnych do dialogu.

– Tacy ludzie są – mówił – i oni występowali nawet w najcięższych sytuacjach, nawet w czasach drugiej wojny światowej. Wszyscy, którzy choćby trochę znają historię o tym wiedzą. Tacy ludzie dzisiaj są zaangażowani w to, żeby Polskę właśnie poprzez tę metodę prowadzenia walki politycznej degradować, żeby wprowadzać do życia publicznego przemoc. – Rzucanie kamieniami, przepraszam, że tak mówię, ale zwykłe chamstwo. Żeby sprowadzać nasze społeczeństwo do poziomu lumpenproletariatu, to jest cel tych ludzi. Osiem gwiazdek, to słowo na “w”, które było tak słyszane w pewnym momencie i ciągle jest słyszane. Otóż to jest właśnie tego rodzaju akcja, Polska nie może być silnym narodem, nie może mieć silnego państwa, bo to się nie podoba naszym sąsiadom. Otóż nie! Będziemy mieli silne państwo i zniszczymy tych ludzi.

Konstrukcja tego akapitu, w kontekście całego, godzinnego przemówienia nie pozostawia wątpliwości, że jest to odrzucenie parlamentaryzmu i świadome pchanie do konfrontacji.

Spotkanie było dobrze wyreżyserowane, nie tylko ze starannie dobraną publicznością, ale również z klakierami i (prawdopodobnie) również z ostatnim człowiekiem, któremu na prośbę Kaczyńskiego pozwolono zadać pytanie, a który tak się dziwnie złożyło, chciał się poskarżyć na niesprawiedliwy wyrok sądu i dobry prezes poprosił o przekazanie mu papierów z sądu.

Na odśpiewane na hasło zapiewajły końcowe „sto lat”, prezes Kaczyński ukłonił się jak aktor na scenie i powiedział, że nic z wielkich sukcesów, o których mówił, nie byłoby możliwe bez wkładu jego brata, który jak wszyscy wiedzą, zginął tragicznie.

Obawiam się, że ten objazdowy teatr pana Kaczyńskiego może być bardziej skuteczny niż wielu sądzi.