What could Israel expect from a Harris administration?

Jonathan S. Tobin

.
U.S. Vice President Kamala Harris speaks at an event at Desert Diamond Arena in Glendale, Ariz., on Aug. 9, 2024. Credit: Gage Skidmore/Creative Commons.

The path to the Oval Office has seemingly been strewn with roses for Vice President Kamala Harris since she emerged as the chief beneficiary of the Democratic Party establishment’s coup d’état against President Joe Biden. This week’s debate with former President Donald Trump, which she was generally perceived as having won, hasn’t changed that.

Nevertheless, the election is far from decided. Though Harris has taken the lead in most national polls, her path to an Electoral College majority is still relatively narrow. The crucial swing states that will decide the outcome remain too close to call. Yet even though there are still several weeks left in a remarkable campaign in which unexpected occurrences have become commonplace, Harris must now be considered, at the very least, a slight favorite to win in November.

And that means it’s time to seriously consider what exactly a Harris presidency will mean. And there is no subject on which the answer to that question is more consequential than the future of U.S.-Israel relations. With the war on Hamas in Gaza still raging and the possibility of more hostilities with Hezbollah in Lebanon and/or both terrorist groups’ Iranian sponsors, Israelis and those who care about the Jewish state are well aware that the identity of the next president will have life-and-death consequences.

A pro-Israel administration?

As one would expect, the respective campaigns have very different answers about the future of the alliance should Harris win. Jewish Democrats are predictably claiming that Israel need not worry about her. Part of that involves citing her various promises of support. While as she made clear in the debate, Harris is seeking to disassociate herself from the unpopular Biden, this also involves making the case that the administration in which she served has been pro-Israel.

As Republicans and other administration critics point out, that is undermined by Washington’s actions, which have consistently sought to hamstring Israel’s war effort and push for a ceasefire that would essentially allow Hamas to reconstitute itself and threaten more Oct. 7-type massacres of Israelis in the future. But, as they have during the last year, Democrats claim that the supply of arms to Israel (never mind that the flow of supplies is being slow-walked) and military efforts to fend off Iranian attacks prove that the alliance is still rock-solid.

During the debate, Harris walked the same fine line about Israel and the war she has been articulating during the last year.

She expressed horror over the Oct. 7 atrocities in southern Israel and declared her support for Israel’s right to defend itself while adding the caveat that “it matters how” that defense is conducted. That is always followed by language intended to assuage the anti-Israel wing of her party: expressions of sympathy for innocent Palestinians and claims that too many people have died during Israel’s efforts to defeat Hamas and that the war “must end immediately,” regardless of whether that allows the murderers and rapists of Oct. 7 to win by remaining in control of Gaza. She then expressed her belief in a “two-state solution,” ignoring the fact that her pious hopes for security and dignity for both Israelis and Palestinians are inconsistent with the desire of the latter to keep fighting until the Jewish state is eradicated.

Much like her signaling that she views pro-Hamas mobs as having a position that must be “heard,” Harris is leaving open the possibility that her definition of “pro-Israel” will be one that will be hard to distinguish from its fiercest and most vicious critics. At least for now, that is balanced by the fact that she clearly understands that open hostility to Israel is a political loser and that she can’t afford to proclaim herself as someone who isn’t dedicated to protecting the Jewish state’s security. That is true even if that means supporting defense against terror but not efforts to defeat the terrorists.

By contrast, Republicans, and especially Trump, paint a dark picture of a Harris presidency in which the increasingly dominant woke anti-Israel left-wing of the Democrats will have the whip hand over the remnants of pro-Israel Democrats.

In the Sept. 10 debate, Trump was characteristically blunt and hyperbolic, claiming that Harris “hates” Israel and that the Jewish state would “not exist two years from now.” Republicans believe that the ongoing commitment of the Biden administration to appeasing Iran is at the core of the problems of the Middle East and is a dangerous policy Harris will continue.

Which of these perspectives is correct?

Let’s start by stating upfront that Trump’s prediction of Israel’s imminent demise should Harris prevail over him is both irresponsible and almost certainly not true.

The Iranian factor

It is possible that in speaking this way, he was alluding to the possibility of Tehran finally getting nuclear weapons and then using them to essentially wipe Israel off the map in a genocidal war that would also devastate Iran and likely mean the end of the Islamist regime.

Given the existential threats that are routinely made against Israel by the Iranians, this possibility cannot be entirely discounted. And Trump has reason to feel aggrieved about Biden’s return to the policy charted by President Barack Obama in which the United States sought to realign the Middle East with a rapprochement with Iran and distancing itself from traditional allies like Israel and Saudi Arabia. Had it remained in place, Trump’s “maximum pressure” strategy might have forced Iran to give up its nuclear ambition. Obama’s disastrous 2015 nuclear deal had guaranteed that Iran would eventually get a nuclear weapon, and Trump’s rejection of the pact and imposition of tough sanctions had a chance of correcting that grievous mistake.

But in the four years of the Biden administration, during which it failed to get Tehran to agree to a new and even weaker deal, Iran has essentially already become a threshold nuclear power. Washington has already acknowledged that Iran already has enough fissile material to “break out” to a bomb in less than two weeks. That means that the effort to stop Iran has already failed. Even a reversion to Trump’s get-tough policy now would probably be too late to do anything about that. Still, it is also true that further appeasement of Iran will further embolden Tehran’s adventurism.

Biden’s weakness is largely to blame for the current escalation of conflict throughout the region and the growing threats to Israel. More of the same under Harris would increase the chances for even more conflict. Still, barring an apocalyptic decision by the mullahs to blow up the region—and themselves—Israel isn’t going to disappear.

Even if we deprecate that prediction, Israel’s government—whether it continues to be led by Prime Minister Benjamin Netanyahu or he is replaced by one of his opponents—will likely find a Harris administration a difficult and dangerous partner.

Back to the Obama era?

Biden’s foreign-policy team was almost all composed of Obama alumni, which ensured that it would be deeply hostile to Netanyahu, who they resented for his courageous opposition to their nuclear betrayal on Iran.

A Harris team will also likely be heavily influenced by the same mindset. But as fractious as the relationship with Jerusalem has been the past four years, it will probably be even more problematic in the next four years if she wins. That’s because, for all of her cynical political trimming on the issues, both the Democratic Party of 2024 and Harris’ own opinions are very different from the mindset that animated Biden’s presidency.

It must be acknowledged that we don’t know how much Biden is still influencing policy during a period of obvious cognitive decline. In the first years of his presidency, he was a factor. And that meant that although he despised Netanyahu and feared his party’s anti-Israel left-wingers, policy towards Israel was a familiar mix of support and a desire to “save it from itself.” Top positions on foreign policy were held by those who shared this liberal version of “pro-Israel” in which a commitment to protect the Jewish state was always mixed in with a belief that Americans knew more about what was in its interests than the Israelis.

That might mean the U.S.-Israel relationship will revert to the even colder ties that existed under Obama. Many Jewish Democrats still revere Obama and would be perfectly happy with an administration that strove to undermine the decisions of Israel’s voters in order to revive the disastrous and failed policies of that country’s once-dominant left-wing parties. Still, a forecast of a reversion to Obama-era levels of tension might be a trifle optimistic.

Unlike during Obama’s presidency, the administration will no longer be held even slightly in check by pro-Israel Democrats or fear of offending its party base. Harris doesn’t have the same pro-Israel bona fides as a previous generation of Democratic leaders, though she knows it is in her interest to mimic this formula. As someone who came out of a California state party that has always trended to the left, she is far more open to the influence of woke intersectional voices who are inherently hostile to Israel. Such figures have already been given influence in the Biden administration, albeit in lower-level positions. But as someone who aspires to represent the next generation of Democrats, the anti-Israel left will almost certainly have even more influence in her administration and likely dominate its political apparatus.

A dangerous prescription

That is a prescription for unrelenting pressure on Israel to stand down in its war on Hamas, make more concessions to Hezbollah in Lebanon and acquiesce to an Iran that is on the verge of joining the nuclear club. Cutoffs of weapons, a green light to the lawfare against Israel in the United Nations, more sanctions against Israelis and fewer against Palestinian terrorists will become a real possibility.

If Israel survived eight years of Obama’s appeasement of Iran and unrelenting efforts to tilt the diplomatic playing field in favor of the Palestinians, it will likely survive a Harris presidency, even if the road ahead will be even more dangerous than past confrontations. Yet as Oct. 7 and Iran’s escalations have shown, the Jewish state’s security dilemmas are far more perilous than they were from 2009 to 2017.

Would another Trump presidency be better for Israel? That is what Republicans believe and, given his record, they have reason to think so. But it’s also true that the influence of right-wing Israel-haters like Tucker Carlson on Trump and worries about who will fill the roles that staunch friends of Israel had in his first administration are issues that need to be resolved. These are questions for a separate essay.

Israel has already paid a high price in blood and suffering for Biden’s disastrous foreign policy. But as a Harris presidency looms as a real possibility, supporters of Israel, especially among the Democrats, need to take seriously the question of whether her campaign platitudes and hair-splitting about antisemitic mobs is a harbinger of a true turn against the Jewish state or just a continuation of Biden’s equivocal policies.

Jonathan S. Tobin – is editor-in-chief of JNS (Jewish News Syndicate). Follow him @jonathans_tobin.

British Journalist Sacked After Dubiously Sourced Reports on Sinwar

i24 News

Yahya Sinwar, the leader of Hamas in Gaza, in Rafah in the southern Gaza Strip on Feb. 24, 2017. Photo: Abed Rahim Khatib / Flash90

Źródło zdjęcia: Wikipedia.

Wyrafinowana kradzież dziennikarskiej profesji przez agitatorów

Andrzej Koraszewski

Jak wiele jest takich „błędów”? Tego nie wiemy, prawdopodobnie kilkadziesiąt dziennie. Wśród tych najbardziej znanych jest zdjęcie współpracownika BBC Jihada Masharawi, trzymającego zwłoki 11-miesięczneg syna Omara. To zdjęcie było dosłownie wszędzie (włącznie z naszą „Gazetą Wyborczą”) . Dziś kiedy próbujesz dotrzeć do jego pierwszej publikacji, wyszukiwanie obrazem w Google kieruje cię wyłącznie do stron arabskich, gdzie zdjęcie jest nadal używane jako koronny dowód żydowskiej pasji mordowania palestyńskich dzieci. 11 marca 2013 roku „Jerusalem Post” przypomniała o pierwszej publikacji tego zdjęcia przez BBC i o tym, że zastrzeżenia były zgłaszane od pierwszej chwili:

„Kilka miesięcy później BBC nadal prezentuje tę historię – pomimo faktu, że nawet dochodzenie ONZ wykazało, że niemowlę Omar Masharawi (nazwisko pisane również jako Mashhrawi) zostało w rzeczywistości zabite ‘przez to, co wydawało się być palestyńską rakietą, która nie spadła na Izrael’. Jak zauważa BBC Watch, odpowiedni raport ONZ został opublikowany cztery dni temu, a BBC nie zdążyła jeszcze wydać żadnej korekty do swoich oryginalnych relacji. To samo prawdopodobnie dotyczy większości głównych mediów, które eksponowały ten tragiczny obraz i powiązaną z nim historię – a nawet gdyby opublikowano korekty, nie otrzymałyby to tak eksponowanego i dramatycznego rozgłosu, jaki otrzymał oryginał”.

W dziesięć lat później ten sam Jeremy Bowen, który donosił z Jerozolimy o zabiciu przez Izrael małego Omara, podnieconym głosem przekazywał „informacje” Ministerstwa Zdrowia Hamasu, opowiadając, że Izraelczycy zabili ponad 500 osób, a szpital Al Ahli został zniszczony do samego gruntu. Kiedy okazało się, że wszystko jest świadomym kłamstwem, że na szpitalny parking spadła wadliwa palestyńska rakieta, a zginęło kilkanaście osób, Bowen tłumaczył się, że jego doniesienie było „wyważone”, i że „nie spieszył się z osądem”. Zapytany o jego informacje, że szpital został całkowicie zniszczony odpowiedział:

„No tak, cóż, źle zrozumiałem, ponieważ patrzyłem na zdjęcia i to, co mogłem zobaczyć, to kwadrat, który wydawał się płonąć ze wszystkich stron, a w środku była jakaś pustka. Myślę, że to było zdjęcie zrobione z drona.”

To jest dziennikarstwo BBC, to ich informacje są powielane przez agencje informacyjne na całym świecie i przez setki gazet oraz rozgłośni. Perfidne kłamstwo Hamasu zostało uwiarygodnione głosem BBC.

Ósmego września 2024 r. brytyjski „Telegraph” opublikował obszerny artykuł o raporcie z analizy stronniczości BBC, przeprowadzonej przez firmę prawniczą. Jak czytamy w tym artykule:

„W badaniu wziął udział zespół złożony z około 20 prawników i 20 naukowców zajmujących się danymi, którzy wykorzystali sztuczną inteligencję do analizy dziewięciu milionów słów materiałów BBC.

Badacze zidentyfikowali łącznie 1553 naruszenia wytycznych redakcyjnych BBC, obejmujących m.in. bezstronność, dokładność, wartości redakcyjne i interes publiczny.

‘Wyniki ujawniają głęboko niepokojący wzorzec stronniczości i wielokrotne naruszenia przez BBC własnych wytycznych redakcyjnych dotyczących bezstronności, uczciwości i ustalania prawdy’ – czytamy w raporcie”.

Raport obejmuje tylko cztery miesiące, poczynając od 7 października 2023 r. Wspomniane tu wytyczne dla pracowników BBC to najlepszy kodeks etyki dziennikarskiej jaki znam. Obecnie funkcjonuje tak, jak radziecka konstytucja, dowodząc, że kierownictwo BBC doskonale wie, co jest słuszne, ale bardzo pilnuje, żeby żaden z pracowników korporacji przypadkiem się do tego nie stosował.

Uwzględniono w tej analizie również działalność pozasłużbową pracowników BBC, którzy niejednokrotnie w mediach społecznościowych wyrażali swoją solidarność z terrorystami. Dotyczy to przede wszystkim pracowników Arabskiej Sekcji BBC otwarcie wyrażających swoją wrogość wobec Izraela. (Pracowałem w BBC od 1986 roku do 1998, początkowo mieliśmy zakaz publikowania poza korporacją, w miarę upływu lat egzekwowanie tego zakazu przestawano traktować poważnie.) Dziś można pracować dla BBC i bronić wypowiedzi kolegi, który napisał: „Powstań [z grobu] Panie Hitlerze, jest tu kilka osób, które powinny być spalone”.

Jeremy Bowen, długoletni korespondent BBC w Jerozolimie, który wylansował fałszywą relację o śmierci Omara Masharawi (i dla którego pracował jego ojciec Jihad Masharawi), usprawiedliwiał po 7 października 2023 działania Hamasu i porównywał Izrael do Rosji Putina.

Na przestrzeni czterech miesięcy dziennikarze nigdy nie określali członków Hamasu jako terrorystów,  a w ponad 12 tysiącach doniesień tylko 409 razy określono Hamas jako grupę „wpisaną na listę organizacji terrorystycznych” lub podobnie.

BBC pokazywało filmy, na których terroryści Hamasu chwalili się mordami, torturowaniem więźniów, porwaniami, jednak dziennikarze BBC starannie unikali nazywanie tego zbrodniami wojennymi. Działania armii izraelskiej czterokrotnie częściej określano jako zbrodnie wojenne niż działania Hamasu (127 przypadków do 30). Określenie „ludobójstwo” używano 14 razy częściej w odniesieniu do Izraela niż w odniesieniu do Hamasu (283 do 19).

W brytyjskim parlamencie pojawiły się po tym raporcie głosy zaniepokojenia (jak się wydaje wyłącznie ze strony opozycyjnych lordów i posłów). Wicepremier gabinetu  cieni, Sir Oliver Dowden, zachowując charakterystyczną dla Brytyjczyków kulturę niedopowiedzeń oświadczył, że najbardziej znany w świecie serwis informacyjny wydaje się obniżać swoje standardy, niszcząc swoją reputację. Dodając, że czas zadać pytanie, dlaczego dopuszczono do takiej sytuacji.

Lord Polak, Stuard Polak, honorowy prezes stowarzyszenia Conservative Friends of Israel, powiedział: „Istnieje wyraźny schemat. Inni nadawcy również popełniali błędy, ale BBC systematycznie się myli. To haniebne, to jest złe i co gorsza – BBC o tym wie”.

To prawda, BBC o tym wie i to od dawna. Było już kilka raportów o tej osobliwej stronniczości i właściwie mamy pewność, że i tym razem reakcja będzie taka jak reakcja Antonio Guterresa na informację o haniebnej stronniczości Rady Praw człowieka ONZ, na informacje o powiązaniach UNWRA z Hamasem, czy na informacje o wściekłym, publicznym antysemityzmie dygnitarzy ONZ takich jak na przykład Francesca Albanese.

Brytyjski dziennikarz, Douglas Murray zapytany o ten raport w Sky News zdziwił się że znaleźli tylko 1553 naruszeń własnych wytycznych BBC, stwierdził, że jego zdaniem było tych naruszeń co najmniej dwa razy tyle.

David Collier jest jednym z najbardziej znanych i najbardziej skrupulatnych badaczy antysemityzmu w brytyjskich mediach. W artykule o tym raporcie, napisanym wspólnie z Catherine Perez-Shakdam stwierdza, że słynna z rzetelności korporacja wybrała dezinformację.

Autorzy piszą, że ta stronniczość BBC jest częścią szerszego wzorca, który ma związek z trwającymi od wieków uprzedzeniami i służy interesom mrocznych grup.

„Powiedzmy sobie jasno: Hamas nie jest oddolnym ruchem oporu. Jest pełnomocnikiem Teheranu, narzędziem w szerszym projekcie Iranu, jakim jest regionalna dominacja i zniszczenie Izraela. Dając Hamasowi platformę i przedstawiając go jako prawowitego aktora politycznego, a nie grupę terrorystyczną, BBC skutecznie stała się kanałem dla irańskich planów.

To nie jest tylko stronniczość; to jest współpraca. To niebezpieczne echo przeszłości, kiedy niektórzy aktorzy, napędzani ideologią lub tchórzostwem, znaleźli się w sytuacji, w której świadomie lub nie, realizowali program nazistowskich Niemiec, Trudno zignorować te paralele”.

BBC jest instytucją publicznego zaufania, należy do najbardziej respektowanych źródeł informacji na świecie, stawiana jest za wzór dziennikarstwa innym, a jej doniesienia są z ufnością powielane przez media w dziesiątkach krajów.

„Kiedy więc tak zaufana instytucja jak BBC wielokrotnie przedstawia Izrael jako państwo przestępcze, jednocześnie minimalizując przestępstwa tych, którzy dążą do jego zniszczenia, ośmiela to tych, którzy uważają Żydów za uzasadniony cel przemocy.

Nie możemy pozwolić sobie na udawanie, że jest to jedynie kwestia złego osądu lub niedopatrzenia redakcyjnego. Doniesienia BBC przyczyniły się bezpośrednio do atmosfery, w której Żydzi po raz kolejny czują się zagrożeni tym razem we własnym kraju”.

W 2004 roku, w związku z powtarzającymi się oskarżeniami o chorobliwą antyizraelską stronniczość, przeprowadzono głęboką analizę programów BBC, której wyniki zostały przestawione w tzw. „Raporcie Balena”. Raport ten został utajniony i do dziś jest niedostępny dla opinii publicznej. (Przypomnijmy, że był to ten sam okres, kiedy w związku z analogicznymi zarzutami zmieniono nazwę Komisji Praw Człowieka ONZ na Radę Praw Człowieka ONZ ze skutkiem odwrotnym od zamierzonego. To wtedy wiatr historii zaczął wywiewać rzetelność i uczciwość z redakcji najbardziej renomowanych mediów.)

Mamy do czynienia ze zjawiskiem, które można nazwać kradzieżą autorytetów moralnych. Instytucje, które miały stać na straży zawodowego etosu, takie właśnie jak BBC, instytucje, które miały stać na straży praw człowieka, takie jak ONZ, instytucje stworzone przez ludzi dobrej woli, które miały ujawniać naruszenia praw człowieka, takie jak Amnesty International, czy Human Rights Watch wykorzystują stare znaki firmowe udając, że przestrzegają pierwotnych statutów.

Raport prezentujący zaledwie cztery miesiące systematycznego wprowadzania światowej opinii publicznej w błąd mówi nam znacznie więcej, niż tylko o „błędach” BBC w informacjach o wojnie Islamskiej Republiki Iranu z Żydami. Ten raport opowiada o kradzieży zawodu dziennikarza przez agitatorów, którzy wolą mówić o rzekomych zbrodniach Izraela, żeby pominąć lub tylko umniejszyć zbrodnie nowych nazistów. To jest wyrafinowana kradzież etosu dziennikarskiego, której efektem, zdaniem Matti Friedmana, było „stworzenie narracji, która przypadkowo wyzwala jedno z najgłębszych uprzedzeń w zachodniej cywilizacji — ideę, że zło danego czasu jest uosobione przez Żydów, a zatem robienie czegoś złego Żydom jest cnotą. Wcześni chrześcijanie stosowali tę technikę narracyjną, podobnie jak późnośredniowieczni królowie, filozofowie oświecenia, Karol Marks, Henry Ford, arabscy dyktatorzy, radzieccy propagandyści i wielu, wielu innych. To powszechne zjawisko, które zwykle sygnalizuje regresję od racjonalnego rozwiązywania problemów do myślenia mitycznego”.

Dershowitz: ‘Serious questions’ about fairness of Newton’s response to shooting at pro-Israel rally

David Swindle

.
Marian Ryan, the district attorney of Middlesex County, speaks at a press conference on Sept. 12, 2024 as Ruthanne Fuller, the mayor of Newton, Mass., looks on. Source: YouTube/NBC10 Boston.

Scott Hayes, of Framingham, Mass., was charged with assault and battery with a dangerous weapon in Newton District Court on Friday and released on $5,000 bond, after the 47-year-old was arrested the night before at a pro-Israel rally in Newton, Mass.

Video footage, which the Daily Wire obtained, appeared to show a young man, who accused pro-Israel ralliers of committing “genocide,” run across a busy street in Newton, Mass., on Thursday and tackle one of the ralliers. At some point, the latter seemed to shoot the assailant.

At a press conference on Thursday night, Marian Ryan, the district attorney of Middlesex County, which includes the City of Newton, said that Hayes was charged with “assault and battery with a dangerous weapon and violation of a constitutional right causing injury.” The latter charge was apparently dropped on Friday.

“He looked terrible but he stood tall. They treated him like a criminal and kept referring to the ‘alleged victim,”” a source at the court room told Kassy Akiva, of Daily Wire, who first obtained and released the footage of the incident. (Akiva is a former JNS editor.)

“Regrettably, the answer to most of the questions you’re going to have is, ‘We are working on that,’” the county district attorney said at the Thursday evening press conference.

“What we do know at this point is that at approximately 6:40 tonight, the Newton Police responded to calls at Washington and Harvard Street, just a short distance from the station,” Ryan said. “There was a small group of individuals—pro-Israeli demonstrators, who were demonstrating on one side of the street. There was an individual, apparently completely randomly walking down the other side of the street. Words were exchanged back and forth across the street.”

The man across the street “at some point began crossing the street. Appears to have gone back to his side of the street. Ultimately came across and jumped upon one of the demonstrators,” the district attorney said. “A scuffle ensued. During that scuffle, the individual who had come across the street was shot by a member of the demonstrating group.”

The man who crossed the street “has sustained life-threatening injuries and is being treated at a local hospital,” she added.

In response to a question, she said that the attacker came “very rapidly” across the street and “tackled” the other man. “It’s our understanding that that was his gun and that he legally possessed that gun,” she said, of Hayes.

An incident at a pro-Israel rally in Newton, Mass., during which a man, who attacked a pro-Israel man, was shot on Sept. 12, 2024. Credit: Kassy Akiva/The Daily Wire.

Asked to characterize the man—who had reportedly called the pro-Israel ralliers “sick” and accused them of “genocide”—as either “anti-Israel” or “pro-Palestinian,” the district attorney said, “I think it’s too soon to to get into that.”

George McMains, acting chief of the Newton Police, said that the department “will be providing extra patrols at the houses of worship over the next several days as well as beyond if we feel that’s appropriate or necessary.”

Ruthanne Fuller, the Newton mayor, called the incident “frightening.”

“The Newton Police Department acted quickly and immediately took a person into custody,” she said. “I have two asks. First, let the Newton Police do their work and get the facts straight. Second, I ask everyone to remain calm.”

The New England branch of the Anti-Defamation League stated that police appeared to act too “immediately.”

“ADL is aware that an anti-Israel protester was shot after charging across traffic and violently tackling a pro-Israel demonstrator to the ground,” the ADL wrote. “Reports that charges were immediately filed prior to completion of the investigation are concerning.”

“We encourage Newton Police and the Middlesex district attorney to conduct a thorough investigation of the entire incident,” the ADL added. “We are concerned about escalating tensions and remain in contact with law enforcement and community officials.”

Alan Dershowitz, a professor emeritus at Harvard Law School, told JNS that there is no question that the man who crossed the street and tackled the pro-Israel rallier committed a crime.

“I think the first thing that’s clear is that the person who assaulted the veteran should be arrested as well,” Dershowitz said. “The fact that he hasn’t been arrested raises some serious questions.”

The legal scholar told JNS that the question whether the shooter acted in self-defense “will be determined based on all the evidence.”

“The shooting raises questions that require a deep investigation as to precisely when the shot was fired, what the circumstances were, what the feelings and beliefs of the person who shot were,” he said. “That requires an extensive investigation.”

Dershowitz told JNS that he is concerned that the alleged shooter was charged before the investigation was complete.

“It seemed to me that the first person to be arrested should have been the person who did the initial assault, because there’s no doubt about that. That’s on videotape. You can see it,” he said. “So the fact that the person was not arrested, charges were not filed against the person making the original charges, raises serious questions about the fairness of the entire process.”

The Jewish Community Relations Council of Greater Boston stated on Friday that “last night, at a small demonstration in support of the Oct. 7 hostages in Newton, Mass., there was a violent altercation and an individual was hospitalized.”

“While the details of what happened are still being investigated, there should be no question that violence of any kind in our democratic society is abhorrent,” the JCRC said. “People’s right to gather in civil, non-violent public demonstrations must be sacrosanct.”

“We take this moment to note that over the last 11 months, across our region there have been hundreds, if not thousands, of standouts for the hostages taken on Oct. 7. These rallies, demonstrations, runs and walks for the victims, a ‘hostage tunnel’ exhibit at Boston City Hall Plaza, and other ways in which our community and allies have come together to demand the return of the hostages to their families have all been peaceful and without incident,” the JCRC said.

“Regardless of motive or his role in the initiation of the violence, we pray for the full recovery of the individual who was injured last night,” it said.

The Combined Jewish Philanthropies stated on Friday that there was an “altercation” that “turned violent.”

“We denounce and condemn all forms of violence and support the right to assemble in ways that are peaceful and uphold our values as a people and as a community,” the CJP said.

At press time, a fundraising page for Hayes—which called him “an American Iraq war veteran” and said that he is not Jewish—had raised more than $120,000 from some 1,600 donations.