Archive | 2024/10/18

Negocjacje o czym i z kim?

Sekretarz obrony USA Lloyd Austin i minister obrony Izraela Joav Gallant uczestniczą w dwustronnym spotkaniu w Pentagonie w Waszyngtonie, 25 czerwca 2024 r. Źródło: US Air Force Staff Sgt. Eugene Oliver/US Department of Defense.


Negocjacje o czym i z kim?

Shoshana Bryen
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska


Sekretarz obrony USA Lloyd Austin jest obficie udekorowanym emerytowanym oficerem amerykańskiej armii. Na początku popierał izraelską akcję w Libanie. Trudno byłoby mu tego nie zrobić, ponieważ Izrael wymierzył sprawiedliwość zabójcom setek żołnierzy USA i sojuszniczych zamordowanych przez Hezbollah w Libanie i gdzie indziej. Jednak jego rozmowa telefoniczna z izraelskim ministrem obrony Yoavem Gallantem z 12 października przybrała taki obrót:

„Sekretarz silnie podkreślił znaczenie zapewnienia bezpieczeństwa sił UNIFIL [Tymczasowych Sił Narodów Zjednoczonych w Libanie] i libańskich sił zbrojnych [LAF] oraz podkreślił potrzebę przejścia od operacji wojskowych w Libanie do drogi dyplomatycznej tak szybko, jak to możliwe. Sekretarz Austin poruszył również kwestię tragicznej sytuacji humanitarnej w Strefie Gazy i podkreślił, że należy podjąć kroki w celu jej rozwiązania”.

W tych dwóch zdaniach jest wiele niepokojących rzeczy.

Izrael nie chce konfliktu ani z UNIFIL, ani z  libańska armią (LAF). Jeśli zejdą z linii ognia, nie będą mieli żadnego problemu. Siły Obronne Izraela niszczą ogromny arsenał Hezbollahu w południowym Libanie, wykonując zadanie powierzone zarówno UNIFIL, jak i LAF, finansowanych w dużej mierze na koszt podatnika USA. Według Departamentu Stanu USA, w latach 2006–2022 LAF otrzymały ponad 3 miliardy dolarów dofinansowania ze strony USA. W przypadku UNIFIL Stany Zjednoczone płacą około 25% budżetu tej „armii” (ONZ chciała 26,94%, ale Kongres nałożył limit). W 2023 r. wyniosło to około 143 miliony dolarów. Jednak mimo tego finansowania obie organizacje nie wypełniły swojej deklarowanej misji, albo ze strachu, albo ze względu na wspólnotę interesów z organizacją uznaną przez wiele krajów za terrorystyczną.  

„Tragiczna sytuacja humanitarna” w północnej Gazie jest wynikiem kradzieży pomocy humanitarnej przez Hamas, który sprzedaje ją z ogromnym zyskiem (obejrzyj wideo tutaj lub zobacz @Imshin na X). Czy Austin proponuje Izraelowi powrót do północnej Gazy i wykonywanie funkcji policyjnych w celu ochrony dostaw przed Hamasem? A co stało się z zbudowanym przez USA molo w Gazie, pływającą katastrofą humorystyczną, która kosztowała albo 320 milionów dolarów, albo 230 milionów dolarów, w zależności od tego, który raport Departamentu Obrony przeczytasz? Obie sumy wydają się nieco zbyt wielkie jak na czteromiesięczną fuszerkę, która została skasowana w lipcu.

Trzeba uczciwie przyznać, że wspomniano o zakładnikach Izraela — przetrzymywanych z naruszeniem międzynarodowego prawa humanitarnego (MPH) przez ponad rok, bez wizyt organizacji „humanitarnych” i bez „pomocy humanitarnej” ze strony Stanów Zjednoczonych lub społeczności międzynarodowej — ograniczono się do słów: „konieczność jak najszybszego sprowadzenia wszystkich zakładników do ich rodzin”. Nie ma tu jednak nic o „tragicznej sytuacji”.

Czy Austin nie sądzi, że Izrael próbuje to zrobić? Co sprawiłoby, że stałoby się to raczej wcześniej niż później? Czy sądzi, że rozmowy z Hamasem to zrobią? Zaledwie w tym miesiącu urzędnicy amerykańscy powiedzieli, że przywódca Hamasu Jahja Sinwar jest główną przeszkodą w zawarciu umowy. I znowu, żeby być uczciwym wobec Austina, idzie tam, gdzie idzie prezydent, a prezydent USA Joe Biden powiedział, że kraj „podwaja wysiłki” w negocjacjach.

Zamiast podwajać wysiłki, administracja powinna spróbować innego rozwiązania – takiego, które sekretarz obrony powinien znać.

  • W 1939 roku, po latach wojowniczości i po Anschlussie, nazistowskie Niemcy rozpoczęły II wojnę światową inwazją na Polskę. W maju 1940 roku nastąpił Blitzkrieg. Następnie Dunkierka, kapitulacja Francji, bitwa o Anglię, operacja Barbarossa i Stalingrad. Państwa Osi poniosły klęskę w Afryce Północnej w maju 1943 roku.

Może to wystarczyło. Może alianci powinni byli w tym momencie wystąpić o negocjowane porozumienie, oferując Niemcom… co? Autonomię dla Francji i obietnicę, że nigdy nie odzyskają Alzacji? W końcu była w dużej mierze zamieszkała przez niemieckojęzyczną ludność, która nie była specjalnie zadowolona z Francji.

  • Następnie zakończyło się oblężenie Leningradu na wschodzie, a Włochy skapitulowały na zachodzie; po tym nastąpił D-Day i wyzwolenie Paryża.

Być może nadszedł czas, aby zaproponować nazistom układ, na który mogliby przystać; w końcu zbyt wielu cywilów już zginęło.

  • Podczas gdy Sowieci posuwali się na zachód, Alianci posuwali się na wschód. Niemcy rozpoczęli bitwę o Ardeny w grudniu 1944 r., zamierzając rozdzielić siły alianckie i pozwolić Niemcom okrążyć armie alianckie i zmusić je do negocjacji traktatu pokojowego na korzyść Niemiec.

Być może utrzymaliby tylko połowę obozów koncentracyjnych.

  • Alianci kontynuowali i 7 maja 1945 r. Niemcy poddały się. Bezwarunkowo. Dzień Zwycięstwa był 8 maja.

Stosunek wobec Żydów Franklina Roosevelta był, delikatnie mówiąc, bardzo mieszany. Ale w kwestii bezwarunkowej kapitulacji miał rację, sprzeciwiając się półśrodkom na rzecz tymczasowego spokoju w Europie, które można było pomylić z „pokojem”.

Powrót do teraźniejszości: Negocjacje działają najlepiej, gdy strony zgadzają się co do końcowego efektu i omawiają, nawet w sposób zacięty, jak go osiągnąć. Izrael dąży do bezpieczeństwa dla swoich mieszkańców; usunięcia władzy militarnej i politycznej Hamasu, a teraz także Hezbollahu; i powrotu zakładników. Dopóki Iran, Hamas, Hezbollah i ich przyjaciele wierzą, że końcowy efekt to zniszczenie Izraela, ich bezwarunkowe poddanie się jest konieczne.

Nie było wtedy i nie ma teraz niczego, o czym można negocjować z siłami zła.


Shoshana Bryen – amerykańska dziennikarka, jest w zarządzie Jewish Policy Center oraz jest redaktor naczelną inFOCUS Quarterly.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


WATCH: Dramatic footage of Sinwar’s elimination

WATCH: Dramatic footage of Sinwar’s elimination

Israel at War


Yahya Sinwar “was hiding in an area surrounded by our forces. We didn’t know he was there. He had a [tactical] vest, a pistol and 40,000 shekels.”

.
Yahya Sinwar, Hamas’s leader in the Gaza Strip, at a rally in Gaza City marking the movement’s 35th anniversary, Dec. 14, 2022. Photo by Atia Mohammed/Flash90.

The IDF spokesperson unveiled new details and footage from the death in Rafah, the southern Gaza Strip, of Yahya Sinwar, the head of Hamas and the chief architect of the Oct. 7 massacre.



In a video, captured by an Israeli drone, shows Sinwar sitting on a couch inside a destroyed building. Upon noticing the drone hovering above him, Sinwar, who had lost a hand from earlier gunfire, throws a piece of wood at the drone in an effort to knock it down.

IDF soldiers at the scene of Sinwar’s elimination. Photo: Usage in accordance with Section 27A of the Copyright Law.

In his statement, the IDF spokesperson said: “For months, IDF and Shin Bet forces have been working to gather intelligence in order to eliminate Yahya Sinwar, the leader of the Hamas terrorist organization and one of the founders of its [Al-Qassam Brigades] ‘military’ wing. Sinwar had been hiding in an area our forces surrounded for an extended period.

“We didn’t know he was there, but we continued to act with determination. The forces found Sinwar with a [tactical] vest, a pistol and 40,000 shekels [nearly $11,000] in cash. He tried to flee, and our forces eliminated him.”

Hamas chief Yahya Sinwar’s belongings when he died. Credit: IDF.

“There were no hostages with the terrorists we eliminated [Sinwar and two others, apparently his body guards],” the spokesperson clarified. “The forces are now scanning the area and are proceeding with the necessary caution.”

Regarding Sinwar’s earlier presence in the Rafah tunnel where the bodies of the six hostages, who were murdered in captivity, were discovered last month, he added: “After an investigation, we can confirm that Sinwar’s DNA was found in an underground tunnel, a few hundred meters from the tunnel where the hostages were killed.

“We had known Sinwar’s estimated location for some time despite the high level of secrecy that Hamas employed regarding his whereabouts,” military sources stated. “We knew he had been in Rafah, and we have been extracting information from underground tunnels there to understand where he was.”


Originally published by Israel Hayom.


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com


President Biden’s Statement on the Death of Yahya Sinwar

President Biden’s Statement on the Death of Yahya Sinwar

JNS.org


US President Joe Biden speaks during a campaign rally in Raleigh, North Carolina, June 28, 2024. Photo: REUTERS/Elizabeth Frantz

“Early this morning, Israeli authorities informed my national security team that a mission they conducted in Gaza likely killed Hamas leader Yahya Sinwar. DNA tests have now confirmed that Sinwar is dead. This is a good day for Israel, for the United States, and for the world.

As the leader of the terrorist group Hamas, Sinwar was responsible for the deaths of thousands of Israelis, Palestinians, Americans, and citizens from over 30 countries. He was the mastermind of the October 7th massacres, rapes, and kidnappings. It was on his orders that Hamas terrorists invaded Israel to intentionallyand with unspeakable savagerykill and massacre civilians, a Holocaust survivor, children in front of their parents, and parents in front of their children.

Over 1,200 people were killed on that day, the deadliest day for Jews since the Holocaust, including 46 Americans. More than 250 were taken hostage, with 101 still missing. That number includes seven Americans, four of whom are believed to still be alive and held by Hamas terrorists.  Sinwar is the man most responsible for this, and for so much of what followed.

Shortly after the October 7 massacres, I directed Special Operations personnel and our intelligence professionals to work side-by-side with their Israeli counterparts to help locate and track Sinwar and other Hamas leaders hiding in Gaza.

With our intelligence help, the IDF relentlessly pursued Hamas’s leaders, flushing them out of their hiding places and forcing them onto the run. There has rarely been a military campaign like this, with Hamas leaders living and moving through hundreds of miles of tunnels, organized in multiple stories underground, determined to protect themselves with no care for the civilians suffering above ground. Today, however, proves once again that no terrorists anywhere in the world can escape justice, no matter how long it takes.

To my Israeli friends, this is no doubt a day of relief and reminiscence, similar to the scenes witnessed throughout the United States after President Obama ordered the raid to kill Osama Bin Laden in 2011.

Israel has had every right to eliminate the leadership and military structure of Hamas. Hamas is no longer capable of carrying out another October 7.

I will be speaking soon with Prime Minister Netanyahu and other Israeli leaders to congratulate them, to discuss the pathway for bringing the hostages home to their families, and for ending this war once and for all, which has caused so much devastation to innocent people.

There is now the opportunity for a ‘day after’ in Gaza without Hamas in power, and for a political settlement that provides a better future for Israelis and Palestinians alike.  Yahya Sinwar was an insurmountable obstacle to achieving all of those goals. That obstacle no longer exists. But much work remains before us.”


Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com